Commissievergadering op 16 juli 2025

Monsieur le ministre, à partir de ce 2 avril est entrée en vigueur une mesure qui s'inscrit dans la guerre commerciale déclenchée par l'administration Trump, à savoir les 25 % de droits de douane supplémentaires sur les automobiles. Cela concerne toutes les voitures qui ne sont pas fabriquées aux États-Unis d'Amérique.

Le taux jusqu'ici appliquée était de 2,5 %, ce qui signifie que les voitures importées seront désormais taxées à 27,5 % de leur valeur. C'est un coup dur pour l'économie mondiale, pour l'économie européenne, avec des répercussions en cascade qui ne peuvent pas encore toutes être anticipées.

À l'échelon national, je pense à l'avenir des travailleuses et travailleurs des usines comme Volvo à Gand, Opel à Anvers, et à tous les sous-traitants et PME qui dépendent de leurs activités industrielles et commerciales.

Monsieur le ministre, quelle est votre réaction face à cette nouvelle mesure de l'administration Trump? Comment évaluez-vous cet impact sur notre économie? L'Union européenne (UE) dit regretter cette décision et continuer à chercher des solutions négociées, tout en promettant de sauvegarder ses intérêts économiques et, je cite: "protéger nos travailleurs, nos entreprises et nos consommateurs". Comment le gouvernement compte-t-il mettre en œuvre ces impératifs?

Je vous remercie pour vos réponses.

Je vous remercie, monsieur le ministre, pour vos réponses. Je dois vous avouer que j’ai été étonné d’être le seul parlementaire à vous interroger sur une mesure qui a un impact certain. Vous l’avez dit: les droits additionnels entraîneront une augmentation significative pour les entreprises européennes et, singulièrement, pour les entreprises belges. Vous avez rappelé – à juste titre – que la Belgique partageait l’avis de la Commission. Toutefois, la question centrale demeure, et ce sera celle à laquelle vous, ainsi que les États membres, devrez répondre dans les prochaines semaines et les prochains mois: comment protéger nos travailleurs, nos entreprises, mais aussi nos consommateurs? Aujourd’hui, j’entends que, malgré le fait que vous partagez l'avis de la Commission, aucune réponse – ou en tout cas aucune réplique proportionnée – n’a été formulée face à l’attaque des États-Unis. J’en prends donc acte.

Monsieur le ministre, au moment où Donald Trump lance sa guerre commerciale partout dans le monde, y compris envers ses alliés comme l'Union européenne, nous apprenons que les associations polonaises et lituaniennes de volaille ont été approchées par les États-Unis d'Amérique pour y exporter des œufs face à la pénurie grandissante que connaît le pays.

En raison de la multiplication des foyers de grippe aviaire sur le sol américain – plus de trente millions de poules pondeuses euthanasiées –, l'œuf est devenu une denrée chère et rare dans ce pays.

Les associations polonaises et lituaniennes de volaille ont fait savoir que, je cite, "la question clé serait de savoir quelles conditions financières seraient offertes par les Américains" tout en assurant une priorité aux marchés des pays de l'Union européenne.

Monsieur le ministre, premièrement, pourriez-vous nous faire un état des lieux de la production d'œufs en Belgique? J'ai cru comprendre, par la voix du Collège des Producteurs, que la Belgique est globalement autosuffisante mais plusieurs facteurs risquent de faire grimper les prix: quel est votre retour à ce sujet?

Deuxièmement, les autorités américaines, via leur ambassade, ont-elles approchées la Belgique pour y exporter des œufs? Si tel est le cas, quelle réponse a été communiquée? Si cela venait à être le cas, quelle réponse serait communiquée?

Troisièmement, à l'échelle européenne, dans le contexte de la guerre commerciale, est-ce qu'une ligne commune va être adoptée par tous les États membres face à ces approches bilatérales des États-Unis d'Amérique? Ces approches pourraient-elles faire l'objet de négociations pour faire baisser les récents droits de douane mis en place par l'administration Trump?

Je vous remercie pour vos réponses.

Merci, monsieur le ministre, d'avoir repris scrupuleusement mes questions et d'y avoir répondu. La dernière partie de ma question constitue un lien direct avec ma première question et cette guerre commerciale qui est lancée par les États-Unis. Les États membres disposent très certainement de leviers pour pouvoir négocier ou renégocier avec Donald Trump et, singulièrement, pour pouvoir le faire fléchir sur certaines décisions. J'évoquais dans ma question précédente les droits de douane. Il faut une approche européenne concertée avec nos forces, avec leurs faiblesses, et voir comment faire revoir au président américain toute une partie de sa politique ayant des effets néfastes sur notre politique industrielle et sur nos industries belges et européennes.

Mijnheer de minister, ik zal mijn vraag over de betaaldienst Wero zo summier mogelijk stellen.

Zijn de Belgische webshops voorbereid op de komst van Wero? Zal Wero vlot geïntegreerd kunnen worden met bestaande bank- en kassa-infrastuctuur? Welke prijsgaranties gelden er met betrekking tot de transactiekosten? Klopt het dat Wero na de eerste twee jaar hogere kosten aanrekent dan de bestaande betaalmethoden? Worden aansprakelijkheden op dezelfde manier geregeld als bij kredietkaarten? Welk herstelmechanisme is voorzien bij mislukte betalingen en wie is verantwoordelijk voor het verlies? Is Wero, dat sinds november beschikbaar is, inmiddels goed ingeburgerd in België? Hoe groot is de huidige gebruikersgroep? Is Wero normaal gezien veilig als men zijn smartphone goed beveiligt? Op welke manier zult u de consument dus sensibiliseren om zijn smartphone te beveiligen?

Monsieur le ministre, le remplacement progressif de Payconiq par la solution européenne Wero, qui ambitionne de regrouper les paiements entre particuliers, en ligne, en magasin et même par abonnement tel que le streaming, marque une étape importante dans la transformation du secteur des paiements en Belgique.

Alors que cette transition se veut fluide pour les usagers, elle entraînera de profondes modifications dans l'écosystème économique local, tant pour les consommateurs que pour les commerçants. Wero assurera la continuité de Payconiq, qui disparaitra à terme. L'avantage du système est une harmonisation européenne qui pourrait être bénéfique pour l'économie belge dans son ensemble.

De plus, une offre alternative au cash doit toujours être proposée dans les commerces physiques et Wero permet de s'affranchir d'un terminal bancontact classique, avec les frais y afférant. Son extension pourra donc être bénéfique pour l'ensemble du secteur.

Mes questions, monsieur le ministre, sont:

Quel rôle votre administration joue-t-elle dans le suivi de cette transformation?

Quelles garanties sont prévues pour assurer la transparence des frais facturés aux commerçants dans ce nouveau système, afin d'éviter des hausses tarifaires indirectes?

Le SPF Économie a-t-il évalué les conséquences de cette intégration sur la concurrence dans le secteur des paiements numériques, notamment vis-à-vis des fintechs?

La mise en place de Wero permettra-t-il à l'économie belge d'accroître ses exportations via la facilitation des payements inter-européens?

Mijnheer de minister, de versterking van de Europese autonomie is een zeer goede zaak. U hebt echter niet geantwoord op mijn vraag of de Belgische webshops daarop voorbereid zijn. U hebt gezegd dat de transactiekosten voor 2025 en 2026 vastliggen, maar wij blijven ervoor vrezen dat die vanaf 2027 zullen stijgen. Mijn vraag over de grootte van de huidige groep gebruikers zal ik als schriftelijke vraag opnieuw indienen.

Monsieur le ministre, je vous remercie. Vous avez répondu à toutes mes questions.

Monsieur le ministre, aux États-Unis d'Amérique, une juge fédérale a conclu que le géant du Web, Google, a enfreint la loi antitrust. Google a abusé de sa position dominante sur le marché de la publicité sur internet en ayant, je cite, "sciemment entrepris une série d'actions anticoncurrentielles" et ce, durant plusieurs années.

Cette pratique est dommageable pour les rivaux de Google bien entendu mais également pour les client(e)s. Pour rappel, en Belgique, les pratiques anticoncurrentielles sont condamnables, conformément aux articles IV.1 et IV.2 du Code de droit économique (CDE).

Monsieur le ministre, s'il est de coutume de ne pas commenter des décisions de justice, il est important que vous apportiez la réponse à cette question: l'entreprise Google peut-elle être accusée de pratiques anticoncurrentielles sur le marché de la publicité en Belgique et plus largement en Europe? Au niveau national, si une telle accusation est fondée, ce qui constituerait donc une faute selon le Code de droit économique, l'État va-t-il se constituer comme partie et attaquer Google pour les dommages causés?

Je vous remercie pour vos réponses.

Monsieur le ministre, j'avais posé deux questions. Vous m'avez apporté deux réponses. Je vous en remercie.

Monsieur le ministre, deux cabinets d'avocats – l'un français, l'autre espagnol – partent en croisade contre les commissions excessives que pratiquerait la célèbre plateforme Booking dans le secteur de l'hôtellerie.

Eskariam et Geradin Partners s'appuient sur une récente décision de la Cour de justice européenne (voir CJUE, 19 sept. 2024, aff. C ‑ 264/23) qui remet en cause les "clauses de parit é" impos é es par Booking vu comme une pratique anticoncurrentielle. Pour ê tre pr é cis, la Cour s'explique comme ceci: "s'agissant des clauses de parit é é tendue, force est de constater que de telles clauses, outre le fait qu'elles sont de nature à réduire la concurrence entre les différentes plates-formes de réservation hôtelière, comportent des risques d'éviction des petites plates-formes et des plates-formes nouvelles entrantes. Il en va de même des clauses de parité restreinte."

L'ambition des deux cabinets d'avocats est de recueillir un maximum de données afin d'évaluer leur préjudice potentiel dans l'espoir d'obtenir réparation – une réparation qui serait de l'ordre de plusieurs dizaines, voire centaines de milliers d'euros. Pour l'Hexagone, l'estimation globale s'évaluerait à 1,5 milliard d'euros.

Afin de peser encore plus dans la balance, l'union faisant la force, le couple franco-espagnol serait en discussion avec des homologues italiens et portugais pour, je cite l'extrait de leur communiqué: "élargir la couverture européenne (et) construire un front juridique uni contre Booking.com".

Je tiens à saluer cette initiative transfrontalière qui semble plus que nécessaire pour peser face à des plateformes aussi géantes et puissantes que Booking ou AirBNB.

Monsieur le ministre, l'Autorité Belge de la Concurrence (ABC) a-t-elle un avis à rendre sur les pratiques jugées anticoncurrentielles par la Cour de justice européenne (voir la décision mentionnée ci-dessus)? Quelles conséquences cette décision de justice européenne pourrait-elle avoir sur le secteur de l'hôtellerie en Belgique?

Monsieur le ministre, je ne m'attarderai pas sur vos réponses, mais sur l'attention qu'il faudra maintenir à l'égard de ce secteur. Ces plateformes qui semblent parfois être de bons plans pour les consommateurs ne le sont pas nécessairement. Vous avez rappelé que l'Autorité belge de la Concurrence réserve une attention particulière pour Booking, tout comme ses homologues européens. De telles pratiques ont un effet néfaste et direct sur les consommateurs – et c'est dommageable –, mais également sur le secteur hôtelier, notamment en Belgique. Il faut donc y être plus qu'attentif.

Monsieur le ministre, les centrales d'achat à l'échelle européenne sont des lieux où se regroupent les grandes surfaces de toute l'Europe dans le but de négocier les prix avec les géants de l'agroalimentaire comme Nestlé ou Coca-Cola.

Everest est le nom de l'une de ces centrales d'achat à laquelle a récemment adhéré le trio fusionné Intermarché/Auchan/Casino qui pèse pour près de 30% de la grande distribution chez nos voisins français, rejoignant ainsi les grandes surfaces hollandaises et allemandes.

Le problème de ces centrales d'achat est qu'il y a une opacité qui entoure leurs activités et des freins juridiques qui empêchent tout contrôle. On peut parler d'évasion juridique: lorsque des tribunaux français sanctionnent, les instances européennes les annulent en expliquant que la juridiction de l'Hexagone n'est pas compétente en la matière.

Cette actuelle "anarchie juridique" rend les centrales d'achat intouchables et nous savons qu'au plus les acteurs d'un marché sont peu et puissants, au plus les risques oligopolistiques sont possibles – raison pour laquelle des contrôles doivent être effectués.

Pour le groupe socialiste, il est urgent de lever les freins juridiques qui empêchent aujourd'hui les contrôles car les négociations de ces centrales d'achat européens se basent en dehors des frontières pour des produits qui se retrouvent pourtant bel et bien à l'intérieur des mêmes frontières après négociation.

Monsieur le ministre, mes questions sont les suivantes:

Pourrions-nous avoir votre retour sur l'opacité qui entoure ces centrales d'achat européennes? La Belgique compte-t-elle motiver ses partenaires européens à lever tous les freins juridiques pour que la transparence soit faite sur l'activité de ces centrales?

À votre connaissance, combien existe-t-il de centrales de ce type? Quelles enseignes belges font partie de ces centrales?

Au même titre que la Direction générale de la Concurrence, de la Consommation et de la Répression des fraudes (DGCCRF) en France, l'Inspection économique éprouve-t-elle des difficultés à enquêter sur ces centrales d'achat européennes?

Je vous remercie pour vos réponses.

Je voudrais simplement remercier M. le ministre pour ses réponses.

Mijnheer de minister, het aantal valse bankbiljetten in omloop neemt de laatste tijd sterk toe. In 2024 waren het er maar liefst 30 % meer ten opzichte van eerdere jaren. Dat vormt een aanzienlijk risico, niet alleen voor consumenten die valse biljetten in handen krijgen, maar vooral ook voor ondernemers, die vaak met het financiële verlies achterblijven.

Vandaag is een cashverzekering de enige manier waarop ondernemers zich daartegen kunnen indekken. Zo kunnen ze het financieel verlies terugvorderen wanneer ze het slachtoffer worden van vals geld dat in hun kassa terechtkomt.

We stellen vast, mijnheer de minister, dat de regering sterk inzet op de bestrijding van online bankfraude, zoals phishing en dergelijke, maar veel minder inspanningen levert om fysieke frauduleuze eurobiljetten te bestrijden.

Vindt u dat rechtvaardig? Meent u dat het noodzakelijk is om daar meer op in te zetten?

Als banken valse biljetten ontvangen, worden die overgemaakt aan de Nationale Bank van België (NBB) met de bedoeling ze verder te analyseren. Welke bijkomende rol kunnen zij spelen ten aanzien van de gedupeerde ondernemingen die het slachtoffer zijn van die fraude?

Welke maatregelen zult u ten slotte nemen om ondernemingen te beschermen tegen de risico’s verbonden aan het gebruik van cash? Vindt u dat fiscale of andere tegemoetkomingen daarbij aan de orde zijn?

Ik kijk uit naar uw antwoord.

Mijnheer de minister, dat is eigenlijk geen antwoord. Uiteraard zijn we allemaal voorstander van het gebruik van cash, maar net dat is het probleem. Het gebruik van cash wordt wettelijk verankerd om consumenten toe te laten overal contant te betalen. Tegelijkertijd zien we echter een toenemende problematiek van valse biljetten die in omloop zijn. Wat gaat u daaraan doen? Ik ben geen voorstander van het terugdringen van cash. Integendeel,– u weet dat wij daar een uitgesproken voorstander van zijn. Hoe gaat u echter ondernemers en consumenten beter beschermen? Op die vraag antwoordt u eigenlijk helemaal niet. Dat is jammer. Dat is eigenlijk geen antwoord. U stuurt mij met een kluitje in het riet. Verder verwijst u naar uw collega Jambon. Wat gaat hij daarover zeggen? Het gaat hier over ondernemers die daar het slachtoffer van worden. Hebt u daar helemaal niets over te zeggen? Dat is toch jammer, mijnheer de minister? Dat is toch spijtig?

Mijnheer de minister, het is goed dat de zogenaamde ontbijtrichtlijn wordt omgezet en dat er Europese afspraken komen over de samenstelling van producten zoals honing, confituur etc.. Dat is een stap vooruit, want consumenten moeten weten wat ze kopen — en dat ze waar krijgen voor hun geld.

Maar voor onze fractie gaat dit niet ver genoeg. Want wat met producten die zogezegd ‘ongewijzigd’ blijven, maar stiekem toch worden aangepast? Denk aan chocopasta met steeds minder hazelnoten, of olijfolie die plots vervangen wordt door goedkopere palmolie, zonder dat dit echt duidelijk is voor de consument.

Wij vinden dat dit niet enkel een kwestie is van etikettering of consumenteninformatie. Het raakt ook aan eerlijke concurrentie, productkwaliteit en industriële transparantie — en dus ook aan uw bevoegdheid als minister van Economie.

Daarom heb ik deze drie vragen voor u:

Bent u bereid om, in het kader van de omzetting van de ontbijtrichtlijn, ook actief op te volgen of producenten de samenstelling van producten wijzigen op manieren die de kwaliteit verminderen, zonder dat de prijs daalt of de consument duidelijk geïnformeerd wordt?

Acht u het economisch wenselijk dat producenten producten ‘uitkleden’ — minder hazelnoten, meer vulmiddelen, goedkopere oliën — terwijl ze die nog steeds verkopen alsof het hetzelfde kwaliteitsproduct is?

En ten slotte: Zal u als minister van Economie initiatief nemen om kwaliteitsnormen te versterken en een eerlijkere markt te garanderen, waarin zowel de consument als eerlijke producenten beschermd worden tegen deze sluipende kwaliteitsdaling?

Mijnheer de minister, dank u. Ik ben zeer tevreden met uw antwoorden.

Mijnheer de minister, de Europese Commissie stelt duidelijk dat het belangrijk is voor de bevolking om zich voor te bereiden op mogelijk onheil. Het was Europees commissaris Hadja Lahbib, een partijgenote van u, die op een gegeven moment zelfs een noodpakket voorstelde. Een onderdeel daarvan is een bepaalde hoeveelheid contant geld, want cash is king in een crisis.

In Nederland heeft De Nederlandsche Bank (DNB) ondertussen al heel duidelijk aanbevolen om 70 euro aan cash geld per volwassene aan te houden om drie dagen te kunnen overbruggen. Als er zich dan bepaalde noodsituaties voordoen waarin het digitale betalingsverkeer 72 uur zou stilvallen, zouden mensen op die manier toch het nodige kunnen blijven doen. Men spreekt zelfs niet alleen over briefjes, maar ook over munten die mensen zouden moeten aanhouden, als we dat advies mogen geloven.

Om aan dat advies te kunnen voldoen, mijnheer de minister, is het uiteraard ook heel belangrijk dat er voldoende toegang is tot contant geld in het straatbeeld. Zo komen we weer bij het verhaal van de geldautomaten. Daarom heb ik een aantal vragen voor u. Misschien zult u deze keer wel inhoudelijk antwoorden op mijn vragen.

Hoe zult u de paraatheidsfilosofie verder integreren in uw beleid?

Vindt u dat in België ook een advies moet worden uitgevaardigd over het aanhouden van contant geld, zoals dat in Nederland gebeurde?

Wat is volgens u het bedrag per persoon dat de Belgische burger moet voorzien?

Zult u hiermee rekening houden in het overleg dat u heeft omtrent de geldautomaten? Bent u van mening dat het wenselijk is dat er ook kleinere coupures worden aangehouden in die geldautomaten? Dikwijls gaat het immers over coupures van 20 of 50 euro. Bent u van oordeel dat het ook moet kunnen gaan over kleinere coupures?

Welke maatregelen zult u nemen om te verzekeren dat er voldoende contanten in omloop blijven in de Belgische economie? Welk overleg heeft hierover al plaatsgevonden?

Mijnheer de minister, als we het hebben over het betalingsverkeer of het digitaal betalingsverkeer dat zou stilvallen, dan zou ik ervan uitgaan dat ik mij tot de minister van Economie moet richten. Waarom bent u het dan ook die in overleg treedt met de banken als het gaat over de bankautomaten in het Batopinproject? Ik vind het dan ook vreemd dat we voor vragen over het beschikbaar zijn van cash geld en de vraag of mensen al dan niet contanten moeten aanhouden bij de minister van Binnenlandse Zaken, de heer Quintin, moeten zijn. Ik heb de indruk dat de ministers in deze laatste dagen voortdurend alles naar elkaar aan het doorschuiven zijn. Ik heb dat in het verleden wel vaker meegemaakt. Uiteindelijk stelt men dan de vraag aan de betrokken minister en die verwijst op het einde van de rit terug naar een andere minister. Ik heb het gevoel dat we vandaag opnieuw in die situatie zitten. Goed, wat u wel hebt gezegd, is dat Batopin onderzoekt of er kleinere coupures kunnen worden gebruikt. Dat is nuttig. We zullen zien. Ik hoop dat dat het geval zal zijn. Ik denk dat er ook wel vraag naar is. Vandaag zijn die alleen beschikbaar als ondernemers geld in de automaat gaan storten. Dan kan men die er ook weer uithalen. Ik begrijp dat dit onderdeel uitmaakt van het overleg met Batopin. Daar zullen we later zeker op terugkomen. ]

Het is een belangrijk thema dat zich in het hart van uw bevoegdheden bevindt, mijnheer de minister, en waarop u ongetwijfeld vandaag voldoende antwoorden zult kunnen geven. Het betreft alles wat verband houdt met onze economische groei en de competitiviteit. Beide staan sterk onder druk – dat blijkt uit verschillende rapporten, maar ook uit verklaringen van niet onbelangrijke industriëlen.

Als we kijken naar de economische groei, dan zien we overduidelijk dat de economische vooruitzichten voor België volgens de Europese Commissie bijzonder laag zijn. Die groei bedraagt minder dan 1 %, waarmee we behoren tot de zwakst groeiende economieën onder de industrielanden. Dat is bijzonder jammer. In 2026, dus volgend jaar, zouden we zelfs uitkomen op de laagste economische groei van heel Europa, met slechts 0,9 %. U weet dat ik dat steeds afweeg tegenover de productiviteitsgroei – de motor van onze welvaart, mijnheer de minister. Die productiviteitsgroei zou volgend jaar vertragen tot amper 0,3 %. Dat is bijzonder laag. We bevinden ons in een zeer precaire toestand, des te meer omdat uit een benchmark met andere Europese landen blijkt dat België de laagste groei zou kennen van heel Europa. De totale investeringen in ons land – als we kijken naar de periode 2024 tot 2026 – zouden met minder dan 1 % toenemen. Ook dat behoort tot de laagste cijfers in Europa. Wat de uitvoer betreft – bijzonder belangrijk voor ons land – stellen we vast dat deze nu al voor het derde jaar op rij afneemt. Dat wijst erop dat onze concurrentiepositie ernstig verzwakt is.

Wanneer ik interviews lees met Jan Remeysen, de CEO van BASF – zeker geen onbekende voor u – dan onderstreept hij de precaire toestand, alleen al binnen de chemische sector van ons land. Die sector is een belangrijk onderdeel van onze economie en industrie. Hij verklaart dat, als we onze machines en onze installaties – die tot de wereldtop behoren – moeten stilleggen, er duidelijk iets fundamenteels misloopt.

Mijnheer de minister, zulke zaken zijn bijzonder verontrustend. In de World Competitiveness Ranking van het International Institute for Management Development (IMD), die op 18 juni werd gepubliceerd, worden 67 landen immers gerangschikt op basis van 256 criteria die gelinkt worden aan competitiviteit. België bekleedt de 24ste plaats in die lijst. Men zou kunnen zeggen dat een 24ste plaats op een totaal van 67 plaatsen meevalt, maar dat is niet zo, want België is 6 plaatsen gezakt. Dat is gigantisch. De grootste achteruitgang valt te noteren in de categorie economische prestaties, als gevolg van de zwakke economische groei, maar ook door de verzwakte export en de hoge inflatie van het afgelopen jaar. Voor die twee indicatoren, export en inflatie, zakt België zelfs naar zijn laagste ranking van de afgelopen vijftien jaar.

Ook het VBO toont zich bijzonder bezorgd. Voor de indicatoren over het fiscaal beleid scoort België het laagst van alle 67 landen. Mijnheer de minister, dat zijn toch geen goede punten. Als een student met zo'n rapport naar huis komt, denk ik niet dat de ouders daar blij van worden. Dan is men toch wel stevig gebuisd over de hele lijn. Aangezien ik veel belang hecht aan economische groei en competitiviteit heb ik mijn vragen in een interpellatie gegoten. Ik denk dat u dit in de komende jaren als absolute prioriteit moet beschouwen om hierin vooruitgang te boeken. Hopelijk zal dat veel verder gaan dan het plan Make 25-30.

Hoe verklaart u de forse achteruitgang van België in het laatste rapport dat ik heb vermeld, gezien het feit dat de internationale omgeving voor alle landen dezelfde is? We leven in geopolitiek moeilijke tijden – alle begrip daarvoor –, maar de problemen die wij hebben, hebben andere landen ook. Waarom scoren wij dan zoveel slechter?

Wat zijn volgens u de structurele zwaktes van België daarin? Hoe zult u voorkomen dat de internationale positie van België verder achteruitgaat? Welke maatregelen zult u treffen om de lage productiviteitsgroei aan te pakken? Wat zijn uw streefdoelen inzake de Belgische competitiviteit en wanneer verwacht u die te bereiken?

Welke initiatieven zult u nemen om het groeipotentieel van de Belgische economie structureel te versterken? In welke economische sectoren liggen volgens u de meeste groeikansen? Waar moeten we heel sterk op inzetten in de komende jaren, specifiek als we kijken naar een aantal sectoren? Ik heb daarnet onder meer de chemiesector vermeld, mijnheer de minister. Dat is een van de grootste sectoren in België. Die staat onder druk om zijn concurrentievermogen te behouden. In gesprekken met die mensen voelen we die bezorgdheid heel duidelijk. Welk perspectief kunt u hen bieden als minister van Economie?

Gelooft u dat het plan voor de herindustrialisering van België zal volstaan om een hogere economische groei te bewerkstelligen, gelet op alles wat ik daarnet heb gezegd? Wanneer mogen we een eerste evaluatie van uw initiatieven verwachten?

Tot slot, als we alle variabelen in ogenschouw nemen, dan moet er niet veel gebeuren of misgaan om onze economie richting een recessie te duwen. Bent u van oordeel dat een economische recessie zal kunnen worden vermeden? Ik kijk graag uit naar uw omstandig antwoord.

Ik heb nog veel tijd over, mijnheer de voorzitter. Ik zou nog veel kunnen vertellen, maar gelet op de klok vandaag zou ik graag de minister de tijd willen geven om omstandig op deze problematiek in te gaan. Ik kijk graag uit naar zijn antwoorden. Dank u wel.

Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, ik heb het gevoel dat wij een echt debat hebben over het onderwerp. Het is dan ook een bijzonder belangrijk onderwerp dat niet alleen de industrie, maar alle inwoners van ons land aangaat. Uiteraard stelt u terecht dat competitiviteit meer omvat dan louter economische prestaties. Er is inderdaad een bepaalde Europese tendens en het rapport van Draghi en Letta wordt te pas en te onpas opnieuw aangehaald in verklaringen die worden afgelegd. Wij stellen alleen vast dat België op heel wat parameters aanzienlijk slechter scoort dan andere landen. U merkt op dat onze buurlanden op bepaalde parameters nog slechter presteren. Dat kan wel zo zijn, maar niettemin zijn wij geen goede leerling van de Europese klas. U wijst er tegelijkertijd op dat de Europese Unie op dit moment geen recessie voorziet. Laat ons hopen dat dat ook het geval zal zijn en dat wij daarvan gespaard blijven. Er hoeft echter niet veel te gebeuren, opdat de recessie alsnog tot de mogelijkheden zou behoren. Wij leven nu eenmaal in heel woelige tijden met een bijzonder lage economische groei. Mogelijks lopen wij dat risico op het einde van de rit alsnog. Niettemin is de industriële activiteit de voorbije jaren gedaald. Het is goed dat u benadrukt dat het plan niet uitsluitend over industrie gaat. Dat is uiteraard goed. Wij weten echter ook allemaal dat een diensteneconomie niet kan bestaan zonder een degelijke industriële activiteit in een land. Daarop zal dus heel sterk moeten worden ingezet. De strategische autonomie die u hebt aangehaald, is daarbij van groot belang. Ik vraag mij alleen heel oprecht af, hoewel het nu nog te vroeg is om daarover definitieve conclusies te trekken, of het plan dat u hebt voorgesteld, zal volstaan om alle uitdagingen die wij daarnet hebben benoemd, effectief aan te gaan en op te lossen. Wat betreft de ranking, de 24ste plaats, zegt u dat dat dezelfde plaats is als in 2021. Daarna is het verbeterd, maar we zitten nu weer op dezelfde positie. U kunt verwijzen naar het verleden, maar het is natuurlijk nooit goed om 6 plaatsen te dalen. Als dat gebeurt, weten we dat er iets niet goed zit. Ik hoop dus oprecht, mijnheer de minister, dat het plan dat u hebt voorgesteld en de richting die u daarmee wilt inslaan, zo snel mogelijk de gewenste resultaten zullen opleveren, want onze economie heeft dat echt nodig. Voor mij is het al later dan vijf voor twaalf, dus ik hoop dat we heel snel de vruchten zullen kunnen plukken van het beleid dat u wilt voeren. Ik kijk ook uit naar de resultaten en we zullen daar graag regelmatig op terugkomen, mijnheer de minister, om hierover verder in debat te treden. We zullen vandaag geen motie indienen, dus de collega's hoeven ook geen eenvoudige motie in te dienen, mijnheer de voorzitter. We wilden immers eerst het debat bij deze interpellatie afwachten. De antwoorden die ik tot nu toe heb gekregen, vind ik voorlopig voldoende, dus we wachten verder af. We weten dat eenvoudige moties worden ingediend om over te gaan tot de orde van de dag. Ik vind het heel ondemocratisch dat we ons niet uitspreken over de grond van de zaak. Daarom dient onze fractie vandaag geen motie in, maar misschien wel bij een toekomstige interpellatie Ik wil u bedanken voor het gedetailleerde antwoord, mijnheer de minister. Dit zijn de antwoorden die ik graag krijg, zodat we echt diep op de onderwerpen kunnen ingaan. Dank u wel daarvoor.

Monsieur le président, je me réfère au texte écrit de ma question.

Monsieur le ministre, à l'heure d'écrire ces lignes, le Président américain Donald Trump fait trembler l'économie européenne en annonçant la mise en vigueur des droits de douane d'une hauteur de 30% à partir du 1er août.

L'horloge tourne et il est impossible de savoir si cette surenchère du résident de la Maison Blanche est un coup de bluff ou non.

Ursula Von der Leyen, la Présidente de la Commission européenne a rapidement réagi. Si ces droits de douane venaient à être effectifs, je cite, "cela perturberait les chaînes d'approvisionnement transatlantiques essentielles, au détriment des entreprises, des consommateurs et des patients des deux côtés de l'Atlantique" (fin de citation).

Entre poursuites des négociations et préparation de contre-mesures crédibles, ce à quoi appelle le président français Emmanuel Macron, l'Union européenne (UE) se doit d'agir pour les intérêts de tous les États membres et protégeant autant que possible notre économie, nos entreprises, nos concitoyen(ne)s.

Monsieur le ministre, pourrions-nous avoir votre retour sur cette menace brandie par le président Donald Trump?

Où en sont les négociations entre l'administration Trump et la Commission européenne? À l'heure actuelle, que devrait-il se passer le 1er août quant au commerce transatlantique?

Au début de l'année, l'UE avait préparé des droits de rétorsion sur des produits américains d'une valeur approximative de 21 milliards d'euros : ces droits de rétorsion sont-ils toujours sur la table?

Au niveau national, comment le gouvernement se prépare-t-il à tous les scénarios, ce compris le pire pour notre économie avec des droits de douane pouvant monter jusqu'à 50% comme l'avait déjà menacé le président américain?

Merci, monsieur le ministre, pour vos réponses. Effectivement, personne n'y gagne, quel que soit le côté de l'Atlantique.

J'ai retenu de votre réponse que votre administration est en train d'analyser la situation. Vous soutenez plus que jamais un accord équilibré, et vous continuez à penser qu'il est possible de le trouver. Vous continuez aussi à soutenir les efforts de la Commission, qui multiplie également les initiatives en ce sens. À titre personnel, je suis aussi persuadé qu'il y a moyen de trouver un accord équilibré, qui serait bénéfique pour les différentes parties. Il faudrait évidemment que l'administration Trump soit du même avis et souhaite négocier.

Ik verwijs naar de schriftelijke voorbereiding van mijn vraag.

Mijnheer de minister,

Stel u voor: u heeft schade aan uw huis, bijvoorbeeld door een storm of een aanrijding. U contacteert uw verzekering en die stuurt een expert. U vertrouwt erop dat die eerlijk zal bekijken hoeveel geld u nodig heeft voor de herstelling.

Maar wat blijkt nu uit een recent artikel? Die experts staan vaak onder enorme druk van de verzekeringsmaatschappijen om zo weinig mogelijk geld uit te keren. De Ombudsman voor de Verzekeringen krijgt hierover elke dag wel meer dan twintig klachten.

Experts vertellen dat ze instructies krijgen om de schade te minimaliseren. Als ze "te veel" toekennen, krijgen ze minder opdrachten of wordt er zelfs aan hun loon gesnoeid.

Sommige kantoren krijgen zelfs bonussen als ze de schade-uitkeringen laag houden.

Vaak moeten ze ook zo snel werken – soms maar een kwartiertje per huis – dat ze de schade onmogelijk goed kunnen inschatten.

Het gevolg is dat veel mensen niet het geld krijgen waar ze eigenlijk recht op hebben. Ze blijven met de problemen en de kosten zitten. Als er een tweede, onafhankelijke expert komt kijken, blijkt de schade vaak veel hoger te zijn.

De FSMA zegt dat ze de expertisebureaus zelf niet echt kan controleren, maar dat er wel een nieuwe gedragscode op komst is voor de experts.

Mijnheer de minister,

Heeft de Fod economie zicht op deze problematiek? Zo ja, kan u dit verduidelijken. Wat is uw standpunt ten opzichte van deze problematiek?

Wat gaat u doen om ervoor te zorgen dat die experts écht onafhankelijk hun werk kunnen doen en dat mensen een eerlijke schadevergoeding krijgen, zonder druk van de verzekeraars?

Denkt u dat die nieuwe gedragscode genoeg zal zijn om dit op te lossen? Of zijn er misschien toch strengere regels nodig, of moet de FSMA meer mogelijkheden krijgen om hierop toe te zien?

Mijnheer de minister, ik dank u voor uw antwoorden. U hebt geantwoord dat de FOD Economie geen meldingen heeft ontvangen. J'étais quand même bouleversé après avoir lu l'article dans Humo . In het Vlaamse weekblad Humo klappen verschillende insiders en schade-experts uit de biecht. Zij klagen aan dat zij onder druk worden gezet, zowel door de eigen werkgever als impliciet via de verzekeringsmaatschappijen, om systematisch de claims van belanghebbenden naar beneden bij te stellen en het toegekende schadebedrag te minimaliseren. Het gevolg is dat bijvoorbeeld het toegekende bedrag voor waterschade achteraf ontoereikend blijkt te zijn voor wie een aannemer of hersteller zoekt die de schade moet herstellen. U merkt op dat er geen meldingen bij de FOD Economie binnen zijn gekomen, maar die getuigenissen waren voor mij dermate ernstig en problematisch dat ik vandaag toch de vraag wou stellen. Het klopt dat er een nieuwe gedragscode is. Wanneer ik de insiders echter hoor bekennen dat zij de sector gedegouteerd verlaten door de druk en de consumentenmisleiding die er soms bij komt kijken, heb ik er op het eerste gezicht weinig vertrouwen in dat de gedragscode veel zoden aan de dijk zal brengen. Ik zal zeker op het onderwerp terugkomen.

Mijnheer de minister,

Recent heeft het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) een rapport gepubliceerd (KCE-rapport 387As) betreffende de uitbreiding van het "Recht om vergeten te worden" voor personen met diabetes type 1, met name voor schuldsaldoverzekeringen. Het KCE suggereert in haar rapport om een denkoefening te maken rond een breder solidariteitsmechanisme, verwijzend naar het Franse systeem waar medische vragenlijsten onder bepaalde voorwaarden afgeschaft zijn voor chronische ziekten bij leningen onder een bepaald bedrag en met een afbetalingstermijn voor de 60e verjaardag.

De vertegenwoordigers van de consumentenorganisaties binnen het Opvolgingsbureau Schuldsaldoverzekeringen (OBS) hebben zich expliciet voorstander getoond van een dergelijk breder solidariteitsmechanisme, zoals dat in Frankrijk bestaat. Zij stellen dat solidariteit niet enkel besproken moet worden in de context van al dan niet goed geregelde diabetes en vragen dat de regering de Commissie voor Verzekeringen de opdracht geeft om de werking van het Franse systeem te analyseren.

Daarom mijn vragen:

Hoe staat u tegenover de aanbeveling van de consumentenorganisaties en de suggestie van het KCE om de werking en impact van het Franse solidariteitsmechanisme voor schuldsaldoverzekeringen grondig te laten onderzoeken door de Commissie voor Verzekeringen?

Bent u van plan om zo'n onderzoek te starten, zodat we een duidelijker beeld krijgen van de voor- en nadelen voor ons land?

Dank u wel, mijnheer de minister. Gezien de context lijkt mij dat een logisch antwoord. Het was ook geen oproep om pardoes over te stappen naar een ander systeem, wel om na te gaan wat de voor- en nadelen zijn van het Franse solidariteitssysteem. Het spreekt voor zich dat we gebruik kunnen maken van de impactanalyses uit Frankrijk om een gefundeerde mening te vormen over de merites van dat systeem. Dank dus voor uw positieve antwoord.

Ik verwijs naar de tekst van mijn vraag zoals ingediend.

Mijnheer de minister,

Uit een recent artikel blijkt een groeiende bezorgdheid bij handelaarsorganisaties zoals Unizo, UCM en Comeos over de toenemende dominantie van Amerikaanse betaalreuzen zoals Mastercard en Visa, ten koste van ons nationale en goedkopere Bancontact. Dit leidt vaak tot significant hogere transactiekosten voor onze ondernemers, kosten die uiteindelijk vaak bij de consument terechtkomen.

Een specifiek probleem is de beperkte integratie van Bancontact in mobiele betaalplatformen. Zo biedt enkel Belfius de mogelijkheid om via Apple Pay met Bancontact te betalen, terwijl andere grootbanken kiezen voor internationale, duurdere systemen.

Daarnaast blijven de kosten verbonden aan het gebruik van maaltijdcheques, een doorn in het oog van vele handelaars. De transactiekosten hiervoor liggen vele malen hoger dan bij een standaard Bancontact-betaling, en dreigen verder te stijgen als ook hier internationale spelers de overhand krijgen. Unizo suggereert een aanpassing van het Koninklijk Besluit dat de erkenning van uitgevers van maaltijd- en ecocheques regelt om een maximaal tarief vast te leggen.

Daarom mijn vragen:

Welke initiatieven zult u nemen om ervoor te zorgen dat grootbanken de optie ‘Bancontact’ standaard integreren in mobiele betaaloplossingen zoals Apple Pay, naar analogie met Belfius, teneinde de concurrentie te bevorderen en de kosten voor handelaars en consumenten te beperken?

Bent u bereid om, in overleg met uw collega-ministers, het voorstel van Unizo te onderzoeken en het initiatief te nemen om het betreffende Koninklijk Besluit aan te passen zodat er een plafond komt op de transactiekosten die aan handelaars mogen worden aangerekend voor betalingen met maaltijdcheques?

Mijnheer de minister, dank voor uw antwoord. Belfius is inderdaad de enige bank die Bancontact via Google Pay en Apple Pay aanbiedt. U wijst op de paradox. Dat klopt natuurlijk, maar de handelaars en de zelfstandige organisaties die aan de alarmbel hebben getrokken, vrezen dat de uitsluiting tot een verhoging van de verwerkingskosten voor de handelaars zal leiden. Dat moet inderdaad los van het bredere Europese soevereiniteitsverhaal worden bekeken. Die organisaties trachten ook op te komen voor de belangen van hun leden. Als we zien dat voor maaltijdcheques soms 1 % aan transactiekosten wordt aangerekend, terwijl in de supermarktsector of in winkels vaak met een nettowinstmarge van maar 2 tot 3 % wordt gewerkt, dan zijn dat toch zeer hoge transactiekosten. In die zin ben ik zeer tevreden dat het Prijzenobservatorium een studie zal uitvoeren om dat duidelijk in kaart te brengen. Hopelijk kunnen op basis van de conclusies van dat rapport verdere stappen naar een betaalbaarder betalingssysteem voor de handelaars worden gezet.

Mijnheer de minister, we hebben het jaarlijkse onderzoek van het Prijzenobservatorium bekeken. Daaruit blijkt duidelijk dat de schommelingen in grondstofprijzen en productiekosten een impact hebben op de rentabiliteit van de landbouw-, industrie- en distributiesector.

Als we verder kijken, merken we dat in de meeste sectoren van de voedingsindustrie de rentabiliteit is verbeterd, hoewel de margestijging groter was voor de exporterende bedrijven dan voor de bedrijven die uitsluitend afhankelijk zijn van de binnenlandse markt. Uit een bevraging van Fevia blijkt bovendien dat 40 % van de Belgische voedingsbedrijven verwacht dat hun rentabiliteit zal afnemen.

Mijnheer de minister, welke conclusies trekt u daaruit? Hoe u kunt tegemoetkomen aan die bezorgdheden? Welke maatregelen voorziet u in het kader van de omnibuswet? Welke aanpassingen aan de UTP-wet liggen op dit moment op tafel? Heeft de taskforce Agrovoeding al een gids voor contractuele bedingen uitgewerkt?

Mijnheer de minister, u zegt terecht dat dit een heel complex gegeven is. U deelt voor een groot deel mijn analyse, want u hebt min of meer hetzelfde gezegd. Voor het overige verheugt het mij u te horen zeggen dat in het kader van de omnibuswet al een aantal zaken kunnen worden gedaan. De UTP-wet zal niet worden aangepast, maar ik dank u toch voor uw antwoord.

Volgens de Business Echo van de NBB gaan de bedrijfsleiders ervan uit dat de economische activiteit zal vertragen. De economische omstandigheden zijn verslechterd en investeringsprojecten worden uitgesteld. Er heerst bezorgdheid omwille van de onzekerheid over de Amerikaanse heffingen en de vertraging van de consumptieve bestedingen.

Uit een bevraging van SD Worx bleek eerder al dat de Belgische kmo's in het tweede kwartaal van 2025 minder aanwervingen en meer ontslagen plannen. Voor het eerst in 18 jaar ligt de Belgische werkloosheidsgraad zelfs hoger dan het EU-gemiddelde. Volgens cijfers van de RVA was het banenverlies door falingen de jongste 20 jaar nog nooit zo hoog.

Hoe verklaart u dat de Belgische economie dit en volgend jaar minder snel zal groeien dan het gemiddelde van de Eurozone?

Bedrijfsleiders geven aan dat ze op zoek gaan naar regionale diversificatie, ook buiten Europa, om regelgevingsrisico's en operationele risico's te beperken. Hoe kan u hieraan tegemoet komen?

Welke oplossingen stelt u voor inzake de structurele uitdagingen waar bedrijven mee kampen?

Kan u toelichten wat de regionale verschillen zijn tussen de Gewesten inzake economische activiteit en werkloosheidsgraad?

Wat is de weerslag op de verwachte terugverdieneffecten?

Mijnheer de minister, dank u voor uw antwoord. Als we kijken naar de regionale verschillen, waar u deels op bent ingegaan, denk ik dat het vooral belangrijk is dat er in bepaalde gevallen een asymmetrisch beleid wordt gevoerd. Dat is noodzakelijk, net omdat de gewesten soms andere noden hebben. Het is belangrijk om daar heel specifiek op in te spelen. Dat doen we te weinig, omdat er in dit land – zelfs nu de N-VA in de regering zit – nog altijd algemene maatregelen worden genomen en er nog te veel aan wafelijzerpolitiek wordt gedaan. Zoals ik ook tegen uw voorganger in de vorige legislatuur heb gezegd, is asymmetrisch beleid heel belangrijk om flexibel te kunnen schakelen. Er zijn immers verschillende snelheden. Vlaanderen heeft nood aan bepaalde zaken, terwijl Wallonië andere prioriteiten heeft, zeker inzake arbeidsmarktbeleid.

De prijzen van voedingsmiddelen swingen nog steeds de pan uit. Boter 12 procent duurder dan vorig jaar dat is 36 procent duurder dan in 2022 en aardappelen 11 procent duurder dan vorig jaardat is 49 procent duurder dan in 2022. En dat terwijl we horen dat de productiekosten dalen en de energieprijzen gestabiliseerd zijn. Tegelijkertijd boeken grote voedingsconcerns recordwinsten en blijven Belgische gezinnen aan de kassa systematisch meer betalen dan onze buren in Nederland, Frankrijk of Duitsland.

Wat gaat u concreet ondernemen tegen de territoriale leveringsbeperkingen die ertoe leiden dat Belgische gezinnen fors meer betalen voor hun winkelkar dan onze buurlanden?

Bent u bereid op Europees niveau te pleiten voor een verbod op deze praktijken en in afwachting daarvan nationale maatregelen te nemen, zoals prijscontroles of een winstmargeplafond voor basisproducten?"

Mijnheer de minister, we moeten dat misschien toch enigszins nuanceren, rekening houdend met de miljarden aan dividenden die worden uitgekeerd, maar dat is een andere discussie.

Mijnheer de minister, als de overheid iets wil opleggen aan bedrijven en consumenten, zeg ik altijd dat het uiteraard de bedoeling is dat zij zelf het goede voorbeeld geeft.

Dat doet u als overheid bijvoorbeeld niet bij het respecteren van de betalingstermijnen. In het verleden is daarop ingezet, maar tot op vandaag blijkt dat nog altijd een probleem te zijn. Betalingsachterstanden creëren immers een cascade-effect ten aanzien van het bedrijfsleven en zorgen onder meer ook voor een verhoogd risico op faillissementen.

De regering is door het Europees Hof van Justitie op de vingers getikt wegens de buitensporige betalingsachterstanden, aangezien de richtlijn uit 2011 die de overheden verplicht om hun facturen binnen dertig dagen te betalen, nog altijd van kracht is.

Mijnheer de minister, wat is uw reactie daarop? Welke maatregelen zult u nemen om de bedrijven te ondersteunen door de betalingspraktijken van de overheid verder te verbeteren? Welk overleg hebt u daarover gehad?

Mijnheer de minister, enkele eerder genomen maatregelen zijn in uitvoering. Die uitvoering vergt natuurlijk enige tijd. De toestand is echter niet zo goed. Aangezien het langer het duurt eer alles operationeel is, blijft de situatie voor de bedrijven langer moeiljk. We leven al in bijzonder moeilijke tijden. Ondernemingen hebben hun buffers opgebruikt door de vele crisissen van de voorbije jaren. Dat kan uiteraard niet eindeloos blijven duren. Als men als bedrijf dan vooral levert aan overheden, in dit geval de federale overheid die haar facturen niet op tijd betaalt, dan houdt dat een aanzienlijk risico in. Ik vind dat we dat niet kunnen maken tegenover die mensen, tegenover die bedrijven, zeker als we zien dat dikwijls kleinere ondernemers hun facturen niet betaald krijgen. Ik hoop dan ook echt dat er snel verbetering in komt, want dat is absoluut noodzakelijk.

Mijnheer de minister, elke maand opnieuw is de prijs van de winkelkar gestegen. Natuurlijk zijn sommige grondstoffen duurder geworden, maar het feit is wel dat heel wat supermarktketens in onze buurlanden andere prijzen hanteren. Onder andere territoriale leveringsbeperkingen maken dat de prijzen hier structureel hoger zijn.

Bovendien kalft het aanbod van kwaliteitsproducten hier af. Ten bewijze, sommige voedingsproducenten vervangen voedingsingrediënten door goedkopere alternatieven, weliswaar binnen wettelijke grenzen. Eerst betaalden consumenten door de krimpflatie evenveel voor minder hoeveelheden, een verhaal waar we het eerder al over hadden. Nu betalen ze evenveel voor minder kwaliteit.

Voorzitter: Roberto D'Amico.

Président: Roberto D'Amico.

Welke acties u kunt ondernemen om te voorkomen dat de aangeboden producten van steeds slechtere kwaliteit worden?

Wat de territoriale leveringsbeperkingen betreft, welke maatregelen kunt u nemen, zodat Belgische supermarktketens onder dezelfde voorwaarden kunnen inkopen als hun buitenlandse concurrenten? Hoe kunnen we ervoor zorgen dat de besparingen op de inkoopprijzen ten goede komen aan de consumenten en niet verdwijnen in de winstmarges van de supermarktketens?

Hebt u overlegd met de stakeholders? Welk overleg hebt u gehad met uw Europese en binnenlandse collega's?

Ik beweer niet bij hoog en bij laag dat de kwaliteit steeds slechter wordt. Dat is wat ik lees en ondertussen geraakt alsmaar breder bekend dat producenten optimaliseren door met hun ingrediënten te spelen, waarbij ze specifiek op de minimumnormen aansturen. Dat komt de kwaliteit van de producten natuurlijk niet ten goede. Ik begrijp dat de creativiteit almaar toeneemt. Na de krimpflatie is er weer een andere strategie.

U haalt terecht aan dat de concurrentie bijzonder hoog is en dat de marges klein zijn. Het is een goede zaak dat het Prijzenobservatorium de marges blijft monitoren. Dat is zeker noodzakelijk, maar intussen blijft de winkelkar duurder worden. Aan de territoriale leveringsbeperkingen moet absoluut dringend iets gedaan worden.

Merci monsieur le président. Le ministre avait effectivement prévenu de l'heure de fin, il n'y a pas de problème.

Formellement, les questions seront-elles inscrites à nouveau, dans l'ordre, par le secrétariat de la commission? À nous de juger alors de la nécessité de les maintenir à la rentrée, ou de les transformer en question écrite.

(…) : (…)

D'accord. Merci beaucoup.

Alle begrip dat de minister om 16.00 uur moet vertrekken, maar heel wat vragen zijn maanden geleden al ingediend. Ik zou voorstellen dat we het antwoord op die vragen schriftelijk ontvangen. Het is toch een beetje stupide om tot september te wachten om die vragen alsnog te stellen.

Oké, dank u wel. Dan zet ik mijn vragen nrs. 56005865C, 56005870C, 56005770C en 56006842C om in schriftelijke vragen.

Mijnheer de voorzitter, de collega stelt terecht dat een aantal vragen vrij lang geleden ingediend werd. Misschien is het nuttig om iets meer vragensessies te organiseren. Vandaag waren er 40 agendapunten. Dat is niet uitzonderlijk; ook in andere commissies is dat zo, maar daar worden de vergaderingen zo georganiseerd dat men doorgaat tot de finish of wordt er gevraagd dat de minister vaker vragen komt beantwoorden. Zo behouden die hun actualiteitswaarde en zijn we zeker dat alles op tijd kan worden behandeld.