Commissievergadering op 19 november 2025

Madame Dedonder, le SPF Santé publique assure la coordination permanente de la Cellule Générale de Politique Drogues (CGPD), organe stratégique réunissant les représentants politiques compétents en matière de drogues. Cette instance politique joue un rôle essentiel dans la garantie d'une approche globale, cohérente et intégrée de la politique en matière de drogues au sens large du terme.

Le Commissariat national drogue y siège en tant que membre invité, ce qui lui permet de contribuer activement à l'élaboration de cette politique. Un accord de coopération a également été conclu entre la coordination permanente de la CGPD et le Commissariat national drogue. Cet accord a pour objectif l'affinement et l'amélioration de leur coopération, ainsi que la fixation de certaines modalités pratiques susceptibles de faciliter leur coordination. Depuis la création du Commissariat national drogue, l'accent a été mis principalement sur la mise en place d'une collaboration entre les deux organes. Une collaboration avec la SPF Santé publique a déjà eu lieu. Dans les semaines à venir, la SPF lancera également un appel interne pour un représentant au sein du Commissariat.

En décembre 2023, la Belgique a adopté sa première stratégie interfédérale 2024-2025 pour une politique globale et intégrée en matière de drogues tenant compte de la réalité du contexte institutionnel belge où les compétences des différentes composantes de la politique en matière de drogues sont réparties entre une multitude de ministres fédéraux, communautaires et régionaux. La stratégie couvre l'ensemble des dimensions liées à la gestion du phénomène des drogues. Elle englobe la prévention, la réduction des risques et des dommages associés à l'usage de substances psychoactives et au comportement à potentiel addictif, l'accompagnement et la prise en charge psychosociale, ainsi que les actions de lutte contre la criminalité et les nuisances liées aux drogues.

Le champ de cette stratégie interfédérale 2024-2025 en matière de drogues s'étend à tous les produits et à tous les comportements à potentiel addictif de nature à engendrer, de manière avérée ou potentielle, une dépendance et un effet nocif à partir d'un certain niveau d'exposition. Il est ici question des drogues illégales et NPS, des drogues légales comme l'alcool et le tabac, les médicaments psychoactifs, d'autres substances à potentiel addictif comme les produits dopants, le gaz hilarant et les comportements susceptibles de créer une dépendance, en particulier l'utilisation des jeux d'argent et de hasard et l'utilisation des jeux vidéo. Cette stratégie sera applicable durant la période 2024-2025.

La Réunion Thématique Drogues de la Conférence interministérielle (CIM) Santé publique a mandaté la Cellule Générale de Politique Drogues pour réitérer l'exercice stratégique en 2025. Ainsi, une actualisation de la stratégie pour la période 2026-2029 est attendue pour la fin de l'année 2025, tandis qu'un plan d'action est attendu pour fin 2026.

Un panel consultatif de la Cellule générale contribuera également à l'élaboration de la stratégie et du plan d'action. Il réunit treize membres issus de disciplines variées et de secteurs tels que la société civile, le milieu académique et les organismes spécialisés, incluant des experts du vécu. La participation du panel consultatif a pour objectif de bien adapter la politique en matière de drogues aux besoins et défis du terrain.

Nieuwe vaccins worden in de Europese Unie goedgekeurd via een centrale procedure bij het Europees Geneesmiddelenbureau (EMA). We werken daaraan mee via het FAGG.

De beoordeling van een vaccin gebeurt door onafhankelijke wetenschappers. Ze analyseren gegevens over kwaliteit, veiligheid en doeltreffendheid. Alleen als de voordelen duidelijk opwegen tegen de risico’s, wordt een vergunning voor het in de handel brengen toegekend.

Het EMA publiceert daarna een openbaar beoordelingsrapport met alle wetenschappelijke gegevens, maar ook na de goedkeuring blijven vaccins onder streng toezicht. Het FAGG en zijn Europese partners volgen voortdurend mogelijke nevenwerkingen op. Meldingen van zorgverleners of patiënten worden onderzocht en opgenomen in de Europese databank EudraVigilance. Daardoor kunnen mogelijke veiligheidssignalen snel worden opgespoord.

Indien nieuwe risico’s worden vastgesteld, wordt de bijsluiter aangepast of, indien nodig, de vergunning beperkt of ingetrokken. Daarnaast dienen producenten periodieke veiligheidsrapporten in, met daarin alle nieuwe gegevens van de vergunninghouders, meldingen van bijwerkingen en wetenschappelijke literatuur voor de gedefinieerde periode. Die rapporten worden minstens halfjaarlijks geëvalueerd en bij noodsituaties zoals bij COVID-19 zelfs maandelijks.

De bevindingen zijn openbaar. De bijsluiters staan op de website van het FAGG en de veiligheidsrapporten op die van het EMA. Zowel het EMA als het FAGG waken erover dat experten geen belangrijke belangenconflicten hebben. Tot slot is het belangrijk om te onthouden dat beide instellingen erop toezien dat de evaluatoren die aan een dossier werken geen financiële of andere belangen hebben die hun onpartijdigheid zouden kunnen beïnvloeden.

Ik kom tot uw tweede vraag. Belgische universiteiten en onderzoeksinstellingen spelen een sleutelrol in vaccininnovatie en de klinischedata-analyse. Hun onderzoekers brengen onafhankelijke expertise in de wetenschappelijke comités van het FAGG en dragen zo bij tot een grondige en brede evaluatie.

Ik kom tot uw derde vraag. Het Belgische vaccinatiebeleid is gebaseerd op een multidisciplinaire wetenschappelijke benadering, waarbij onafhankelijke onderzoekers actief bijdragen, onder andere aan de adviezen van de Hoge Gezondheidsraad. Zolang ze gebruikmaken van een gefundeerde wetenschappelijke benadering, verrijkt hun bijdrage het debat en versterkt ze de legitimiteit van het overheidsbeleid. De transparantie van gegevens en procedures, zoals zojuist uiteengezet, stelt iedereen in staat om publieke beslissingen te analyseren en te verrijken. De openstelling van de commissies voor de beoordeling van de gegevens voor onafhankelijke deskundigen garandeert dat verschillende opinies in rekening worden gebracht.

Mevrouw De Knop, ik wil eerst een detailopmerking maken. In de memorie van toelichting bij het ontwerp van de kaderwet staat dat een voorstel wordt ingewacht van de akkoordencommissies ten laatste op 31 juli 2027, niet 31 januari. Dat betekent dat er nog een half jaar extra tijd is voor het overleg.

Ten gronde, ik wil inderdaad begin 2026 de besprekingen met de artsenorganisaties starten over de herijking van de nomenclatuur, op basis van voorbereidend werk waaraan lang is gewerkt door wetenschappelijke equipes en heel veel artsen-specialisten, die geraadpleegd zijn in focusgroepen. De bedoeling is om op die manier via overleg een nieuwe nomenclatuur te creëren, met een onderscheid tussen een zuiver honorarium enerzijds en een kostendeel anderzijds.

Een rapport met alle elementen en de verdere planning wordt momenteel uitgewerkt door het RIZIV en de FOD Volksgezondheid, in samenwerking met de betrokken universitaire equipes. Het is mijn bedoeling dat dit begin 2026 beschikbaar is en dient als basis voor besprekingen met alle betrokkenen in de medicomut.

Wat uw laatste vraag betreft, de ziekenhuishervorming en de hervorming van de ziekenhuisfinanciering zijn verbonden. Als we alleen de ziekenhuisfinanciering anders organiseren, zullen de fundamentele problemen niet worden opgelost, onder andere wat betreft het tekort aan personeel, om op alle bestaande ziekenhuislocaties 24 uur op 24 en 7 dagen op 7 permanentie te voorzien.

De interministeriële conferentie Volksgezondheid heeft een groep van onafhankelijke experts belast met het opstellen van een rapport tegen het einde van dit jaar. Zodra dat rapport klaar is, kunnen de interministeriële conferentie en ook de Overeenkomstencommissie daarvan kennis nemen. Ik ga ervan uit dat we dan een heel belangrijke input zullen hebben voor het debat over de organisatie van het ziekenhuislandschap in de toekomst. Het is een zeer complex dossier waarvoor tijd nodig zal zijn, maar we moeten dit aanvatten.

Het moet klaar zijn tegen het einde van dit jaar.

De kaderwet is nu verstuurd naar de Gegevensbeschermingsautoriteit, omdat ook daarvan een advies nodig is. Ik durf niet vooruit te lopen op de benodigde termijn, al hoop ik dat de Gegevensbeschermingsautoriteit dit met bekwame spoed kan behandelen.

Dat durf ik niet uit het hoofd te zeggen. Ik kan eventueel vragen dat mijn medewerker dit even opzoekt, dan kan ik u dat straks in de marge van een andere vraag meedelen.

Mevrouw Bury, het RIZIV zal met dertien ziekenhuizen een overeenkomst sluiten voor een zorgcentrum na seksueel geweld. De voorziene startdatum is 1 januari van volgend jaar.

Het RIZIV heeft samen met de sector en het Instituut voor de gelijkheid van vrouwen en mannen gewerkt aan een juridisch kader voor die overeenkomsten. Dat heeft geleid tot een koninklijk besluit van 21 september 2025, dat op 26 september is gepubliceerd in het Belgisch Staatsblad.

In navolging daarvan is op 24 september een oproep tot kandidaatstelling gelanceerd via de website van het RIZIV. Ziekenhuizen hadden de mogelijkheid om tot en met 5 november hun kandidatuur in te dienen. Het RIZIV zal de dossiers evalueren conform de bepalingen van dat nieuw koninklijk besluit. Op basis daarvan zullen dertien centra geselecteerd worden door het Verzekeringscomité. Als ze geselecteerd zijn, kunnen ze een overeenkomst afsluiten met het Verzekeringscomité met ingang van 1 januari.

Artikel 3 van dat koninklijk besluit bepaalt dat alleen ziekenhuizen die voldoen aan de basisvoorwaarden zoals omschreven in dat besluit, in aanmerking komen voor een overeenkomst. Dat betekent dat men moet beschikken over gespecialiseerde spoedgevallenzorg en over diensten voor gynaecologie, urologie of gastro-enterologie, pediatrie, psychiatrie en geriatrie. Er moet tevens een sociale dienst zijn, evenals interculturele bemiddelaars en/of tolken op de campus waar het zorgcentrum wordt voorgesteld.

De selectiecriteria in artikel 5 van dat koninklijk besluit zijn als volgt geordend, in afnemende belangrijkheid geordend. Ten eerste, de expertise en ervaring van het ziekenhuis en het voorgestelde team inzake coördinatie en dienstverlening aan slachtoffers van seksueel geweld. Ten tweede, de expertise en ervaring van de kandidaat in externe en interne multidisciplinaire samenwerkingsverbanden, in het bijzonder met politiediensten en gerechtelijke overheden. Ten derde, de voorgestelde planning, methodologie en visie voor de implementatie en werking van de zorgcentra. Ten vierde, de ligging, bereikbaarheid, toegankelijkheid en aanwezige diensten op de campus, evenals de infrastructuur.

Wat betreft de rapportering bepaalt artikel 10 van het besluit dat het ziekenhuis jaarlijks een gedetailleerd activiteitenverslag aan het begeleidingscomité moet bezorgen. Het Verzekeringscomité kan het model van dat verslag vastleggen. Dat zal verder worden opgenomen in de overeenkomst. Het begeleidingscomité heeft de opdracht om ten behoeve van het Verzekeringscomité een jaarlijks verslag over de werking van de centra op te stellen.

Nee.

Tot op heden zijn de mandaten van de federale raad nog niet vernieuwd en dit op vraag van de ziekenhuiskoepels die gezien de breedte van de domeinen waarover advies dient te worden uitgebracht een verhoging van het aantal mandaten voorstellen, zodat de expertise binnen de federale raad kan worden uitgebreid. Dit voorstel wordt momenteel bekeken met de andere leden.

Het principe van continuïteit van de werkzaamheden brengt echter geenszins de werking van deze raad in gevaar, aangezien de officieel uitgebrachte adviezen volledig rechtsgeldig zijn.

Daarover durf ik mij niet uit te spreken.

Het voorstel om de terugbetaling tot bepaalde medische indicaties te beperken, past binnen bredere beheersingsmaatregelen en vertrekt vanuit de vaststelling dat de tussenkomst vandaag niet altijd uitsluitend om medische redenen gebeurt, maar ook om religieuze of hygiënische motieven. Dat is geen doelmatig gebruik van de middelen van de gezondheidszorg.

Volgens artikelen 34 en 73 bis van de wet dekt de ziekteverzekering geen verstrekkingen die met een esthetisch doel worden uitgevoerd. Daarnaast is het verboden om getuigschriften voor verstrekte hulp af te leveren voor verstrekkingen die noch curatief, noch preventief zijn.

Het initiële voorstel werd goedgekeurd door zowel de technische werkgroep als de medicomut.

De uitwerking gebeurde niet op basis van een specifiek advies van de wetenschappelijke vereniging van urologen. Al weten we ondertussen dat een dergelijk advies werd opgesteld, het is niet tijdig bij de technische werkgroep geraakt. Het initiële voorstel wordt dan ook opnieuw binnen de werkgroepen onderzocht, om na te gaan of de terugbetalingsvoorwaarden op basis van het advies van de urologen moeten worden bijgestuurd, zodat ze beter bij de medische noodzaak aansluiten.

De impact van de maatregel zal na de inwerkingtreding nauwgezet worden opgevolgd. Een jaar na de invoering zal een evaluatie uitgevoerd worden om na te gaan of het aantal ingrepen daalt zoals verwacht. Op basis van die evaluatie kan, indien nodig, worden beslist om de nomenclatuur opnieuw te herzien.

Wat de communicatie betreft, moeten patiënten, voorafgaand aan de ingreep, duidelijk door hun behandelende arts worden geïnformeerd over de mogelijke kosten die niet worden terugbetaald.

Er zijn momenteel geen specifieke communicatiecampagnes gepland voor doelgroepen waarin besnijdenis gebruikelijk is.

Door het uitsluiten van de niet-medische indicaties wordt een jaarlijkse besparing van naar schatting 2,22 miljoen euro op honoraria voor besnijdenissen verwacht.

Ja, dat is een schatting.

Dat is inderdaad de bedoeling, maar als we niet tijdig klaar zijn met het wetgevende werk, dan zal dat natuurlijk niet kunnen. Het advies is niet tijdig bij de Technische Raad gekomen, maar het is toch de moeite waard om dat te bekijken. Daardoor zullen we iets meer tijd nodig hebben.

Mevrouw De Knop, de Nationale Commissie tandheelkundigen-ziekenfondsen werkt momenteel aan de ontwikkeling van een methodologie voor de hervorming van de nomenclatuur. Die hervorming heeft als belangrijkste doel de tarieven van tandheelkundige verstrekkingen te evalueren, de vertrekkosten objectief in kaart te brengen en correcte honoraria voor tandartsen vast te stellen, met daarbij aandacht voor een doelmatig gebruik van de nomenclatuur. Er is voorzien dat de methodologie tegen het einde van dit jaar aan het Verzekeringscomité zal worden gepresenteerd. De methodologie zal vervolgens in 2026 en 2027 worden uitgevoerd om te komen tot objectieve tarieven. Vervolgens moeten politieke en begrotingsbeslissingen bepalen hoe die geobjectiveerde tarieven geïmplementeerd kunnen worden.

In antwoord op uw tweede vraag kan ik u meedelen dat de begrotingsprocedure aan de gang is. Ik kan op dit moment nog geen uitspraken doen over de middelen die in 2026 en 2027 beschikbaar zullen zijn. De Nationale Commissie tandheelkundigen-ziekenfondsen heeft inderdaad de mogelijkheid om maximumtarieven vast te stellen voor sommige verstrekkingen die duidelijk ondergewaardeerd zijn. Dat zal echter onderhandeld worden in het kader van het volgende Nationaal Akkoord.

Ik kom tot uw laatste vraag. Ik mij niet aansluiten bij de vaststelling dat het statuut voor de tegemoetkoming niet langer uitsluitend gericht zou zijn op mensen in een precaire situatie. Dat statuut is voorbehouden aan mensen met een beperkt inkomen. Er zijn twee manieren om er recht op te krijgen. Er is een automatisch recht voor mensen die al een inkomensonderzoek hebben gekregen door een andere overheidsinstantie, bijvoorbeeld het OCMW, in het kader van de IGO of een uitkering voor een persoon met een handicap. Daarnaast kan er een aanvraag zijn via een ziekenfonds op basis van een verklaring op eer, aangevuld met bewijsstukken en elektronische gegevens. Het ziekenfonds voert dan een inkomensonderzoek uit op het bruto belastbaar gezinsinkomen, inclusief roerende en onroerende inkomsten. Er is ook een jaarlijkse systematische controle via gegevensuitwisseling tussen het RIZIV, de FOD Financiën, de Kruispuntbank van de Sociale Zekerheid en de ziekenfondsen. Er wordt bovendien nagedacht over hoe het vermogensonderzoek eventueel kan worden uitgebreid en versterkt. Ik ben daar wel voor te vinden.

Ik heb reeds in de vivaldiregering op een bepaald moment gezegd, als iemand bijvoorbeeld meerdere onroerende bezittingen heeft, in de vorm van meerdere woningen, dat men dan eigenlijk automatisch de vraag zou moeten stellen of zo iemand wel een verhoogde tegemoetkoming moet krijgen. Ik geef daarmee maar een voorbeeld. Een en ander veronderstelt echter dat men het vermogen kent of dat men daarvoor aanwijzingen heeft. Meer wil ik daar nu niet over zeggen, want dat zijn dingen die we aan het bekijken zijn. La présidente : Chers collègues, vu le nombre important de questions à l'ordre du jour, nous allons essayer de nous en tenir aux questions/réponses/répliques. N'hésitez pas à reposer des questions par la suite. Je vais tenter de faire respecter l'ordre de cette séance.

Als men een rookverbod op terrassen invoert, zal wie per se wil roken, omdat hij of zij jammer genoeg verslaafd is aan nicotine, zich moeten verplaatsen. Dat is onvermijdelijk, meen ik en eigenlijk is dat goed, want we willen het roken denormaliseren. Dat moeten we dringend doen, zeker in het licht van de alsmaar groter wordende golf aan vapers. Het aantal vapers stijgt zeer sterk, onder jongeren en kinderen.

Daarbij speelt ook de overweging dat we vooral jongeren en jongvolwassenen moeten aanspreken en die vinden we in grote getale op de horecaterrassen, waar ze verleid worden door het roken en het vapen, horecaterrassen die we met ons verbod voor ogen hebben. Kortom, ik meen dat het verbod zijn doel helemaal niet voorbijschiet.

Natuurlijk moeten we rekening houden met de mogelijke overlast. Het is ook de verantwoordelijkheid van het lokaal bestuur om ter zake maatregelen te nemen.

Wij hebben gekozen voor nabijheid als concept in de wetgeving, omdat die term ook wel elders in de wetgeving staat. Ik begrijp zeer zeker dat u dat als een punt van discussie opwerpt. Nabijheid betekent eigenlijk een zone die rechtstreeks aansluit op het terras, de directe omgeving van het terras, maar buiten het terras.

De aansprakelijkheid van de uitbater wordt in ons voorstel bepaald door de feitelijke omstandigheden en vaststellingen ter plaatse. Een uitbater zal bijvoorbeeld aansprakelijk zijn bij afwezigheid van of bij onvoldoende signalisatie, of bij het wel of niet oogluikend toestaan van roken; of nog bij de plaatsing van elementen die tot roken kunnen aanzetten, bijvoorbeeld het plaatsen van asbakken. Al die elementen kunnen er feitelijk toe leiden dat de uitbater aansprakelijk wordt gesteld.

We voorzien in ons voorstel in uitzonderingen voor tijdelijke evenementen die één of meer dagen duren. Ik denk dan aan een kerstmarkt, een kermis, een festival, een braderie. Er wordt in het wetsontwerp niet gezegd dat de vrijstelling gemotiveerd moet worden. Maar ze kan niet voor een lange periode of op permanente basis verleend worden in ons voorstel.

Residentiële voorzieningen voor jeugdhulp zullen in ons voorstel nog mogen beschikken over een rookkamer, maar het is wel verboden tabaksproducten aan te bieden of te verkopen aan minderjarigen.

Rookkamers hoeven niet te worden afgebroken. Een ruimte die vandaag als rookkamer dient, kan perfect een andere invulling krijgen.

In 2023-2024 telde ons land 17,6 % rokers. Dat betekent dat 82,4 % van de Belgen niet rookt. Als er inkomstenverliezen te noteren zijn, beperkt zich dat dus tot dat segment. Ik vind het nogal onwaarschijnlijk dat die 17,6 % zich niet meer naar een horecazaak zou begeven.

Wat de signalisatie betreft, zal de administratie van de FOD, net als voor de openluchtterreinen, signalisatiemateriaal ter beschikking stellen dat gratis kan worden gedownload. Wat de rookkamers betreft, kan worden herhaald dat het wetsontwerp voorziet in de afschaffing van de rookkamers, ofwel doordat die worden afgesloten, ofwel doordat ze op een andere manier buiten werking worden gesteld. Dat is de keuze van de uitbater.

Ik wil ook beklemtonen dat een rookverbod op terrassen substantieel bijdraagt aan de bescherming van de gezondheid van wie daar werkt. Wat de vrijwillige initiatieven betreft, zoals in Nederland en Frankrijk, zien we dat de meerderheid van de terrassen daar niet rookvrij wordt. In Nederland zijn er ongeveer 450 rookvrije terrassen. In Frankrijk een vijftigtal. De enige manier om zoiets aan te pakken, is een rookverbod. De ervaring in Zweden en Spanje leert dat enkel een volledig rookverbod duidelijkheid en afdwingbaarheid biedt voor zowel de burgers als de uitbaters en effectief leidt tot denormalisatie en bescherming tegen secundaire rook.

Het wetsontwerp ligt bij de Raad van State. We moeten het advies bestuderen en nagaan welke aanpassingen nodig zijn. Daarna volgt de klassieke procedure van de tweede lezing. Ik hoop natuurlijk hiermee relatief snel in het Parlement te zijn, maar ik durf u geen datum te geven.

Mevrouw De Knop, de gegevens over onnodig beroep zijn beschikbaar. Het afgelopen jaar werd bij 12,3 % van de interventies aangegeven dat er onnodig een beroep werd gedaan op dringende geneeskundige hulpverlening (DGH).

Het is belangrijk bij de interpretatie van die cijfers te weten dat het gaat om een subjectieve postinterventie-inschatting door de hulpverlener-ambulanciers. Daardoor ontstaan soms weinig logische cijfers, zoals het feit dat bij het urgentieniveau reanimatie 17,6 % van de interventies als 'DGH onnodig' werd geregistreerd.

In antwoord op uw tweede vraag, er bestaat geen verplichte ziekenhuisopname bij dringende geneeskundige hulpverlening. Verzorging ter plaatse zonder vervoer naar het ziekenhuis is perfect mogelijk. Bovendien kan ik meegeven dat de vroegere financiële stimulans, waarbij alleen een interventie kon worden gefactureerd als er transport was, in 2018 werd opgeheven.

In antwoord op uw derde vraag, binnen de interministeriële conferentie is een werkgroep belast met het onderwerp niet-dringend liggend ziekenvervoer. Mocht bij de deelstaten de wens bestaan om een centrale voor niet-dringend liggend ziekenvervoer op te richten, dan kan daarover een samenwerkingsakkoord worden gesloten. De federale overheid heeft echter geen bevoegdheid op dat vlak en kan derhalve geen initiatief nemen voor de oprichting van een dergelijke centrale.

In antwoord op uw laatste vraag is een boetesysteem, onder meer door de moeilijkheid om oneigenlijk gebruik te definiëren, moeilijk uit te werken en om die reden niet echt aan de orde.

We moeten wel inzetten op sensibilisering. Tijdens de overlegmomenten over de huisartsenwacht, de triage van de niet-planbare zorg en de samenwerking tussen het nummer 1733 en het noodnummer 112 wordt iedereen gemotiveerd om de middelen correct te gebruiken en wordt het juiste zorgtraject van de patiënt centraal gesteld.

Het laatste woord daarover is niet gezegd. Dokter Roel Van Giel, die deel uitmaakt van mijn beleidscel, werkt in het bijzonder aan de vraag hoe we het 1733-verhaal in de juiste plooi kunnen leggen. Daar blijft immers heel wat werk bestaan. Dat hangt inderdaad ook samen, mevrouw De Knop, met de vraag hoe patiënten er maximaal toe kunnen worden aangezet om de juiste toegangspoort in de gezondheidszorg te gebruiken.

De veerkracht van ons gezondheidssysteem is inderdaad een belangrijk thema. Het is ook een zeer breed beleidsthema. Binnen de NEHAP-werkgroep Resilient Healthcare Systems bekijken we welke focus binnen dat brede thema noodzakelijk is voor de interfederale acties, rekening houdend met de vele bestaande initiatieven waar de beleidsniveaus vandaag al afzonderlijk aan werken.

Tijdens de gemengde interministeriële conferentie Leefmilieu-Gezondheid van 22 september hebben we beslist om overstromingen prioritair te behandelen binnen de interfederale werkgroep, en verder te onderzoeken welke andere thema’s nog prioritair moeten worden behandeld.

Wat uw tweede vraag betreft, zoals vermeld in NEHAP3 wordt de oversterfte van 2020 momenteel onderzocht in een aparte studie, waarvan de resultaten later worden gecommuniceerd. Die studie wordt uitgevoerd door het departement Zorg. De twee andere thema’s worden niet afzonderlijk bestudeerd, maar vallen onder de werking van de werkgroep zelf. Dat is ook zo opgenomen in NEHAP3.

Wat de mentale gezondheid betreft, zal de werkgroep de komende jaren de beschikbare Belgische gegevens over hitte-effecten analyseren. De inzichten die daaruit voortkomen, kunnen aanleiding geven tot bijkomende maatregelen tijdens de waarschuwingsfase – gecoördineerd door de gemeenschappen – of tijdens de alarmfase, die door de federale overheid wordt gecoördineerd, of tot adviezen van de Risk Assessment Group.

Wat betreft de impact van hitte op medicatie die het zenuwstelsel beïnvloedt, de gemeenschappen hebben al initiatieven ontwikkeld die worden ingezet tijdens de waarschuwingsfase van het Ozon- en Hitteplan. Die omvatten onder meer sensibiliseringscampagnes, richtlijnen en adviezen gericht op kwetsbare groepen, zoals ouderen, chronisch zieken en gebruikers van psychotrope medicatie. Huisartsen, apothekers en lokale besturen worden actief betrokken bij de uitvoering van die initiatieven. De NEHAP-werkgroep Ozon en Hitte fungeert daarbij als platform voor informatie-uitwisseling tussen de verschillende gemeenschappen.

Ik kom tot uw derde vraag. De NEHAP-werkgroep Exotische Muggen en Andere Vectoren zal inderdaad werken aan de totstandkoming van een samenwerkingsakkoord Monitoring van Exotische Steekmuggen. Zo’n akkoord is een langdurig traject. Daarom heeft de werkgroep intussen een protocolakkoord opgesteld. Dat is geldig tot 2029 en kan indien nodig worden verlengd.

(…)

Monsieur Dufrane, la mise en œuvre des campagnes de prévention, incluant la communication et l'administration des anticorps, relève des compétences des entités fédérées. Le niveau fédéral assure l'accès financier au traitement par le remboursement. L'action du niveau fédéral est donc complémentaire et vise à soutenir les initiatives locales à l'aide d'outils financiers et scientifiques.

Le SPF Santé publique collabore avec Sciensano pour garantir une surveillance épidémiologique continue et diffuse les données aux entités compétentes afin d'informer les politiques de santé. Des outils comme le rapport du Centre Fédéral d'Expertise des Soins de Santé (KCE) sur le coût-efficacité des différentes options de prévention du VRS permettent également d'éclairer les décisions stratégiques.

Les campagnes de communication actuelles sur le VRS s'articulent autour de deux mesures préventives importantes: l'anticorps monoclonal Beyfortus pour les jeunes enfants et le vaccin maternel Abrysvo pour les femmes enceintes. Ces campagnes sont diffusées par le biais des communiqués de presse, des pages web de Sciensano, des médecins généralistes, des maternités et des services pédiatriques.

En outre, le plan interfédéral hivernal contre les infections respiratoires fait partie d'une approche de communication plus large. Ce plan prévoit des instructions claires et des niveaux d'alerte diffusés via les canaux officiel, les réseaux sociaux et eHealthBox. Des experts sont mobilisés pour expliquer les mesures. Les données de surveillance montrent une diminution des infections à VRS chez les jeunes enfants, ce qui indique, je crois, un effet positif.

Sur la base des données docPH et Pharmanet 2024, la spécialité Beyfortus a été remboursée à hauteur de 12,4 millions d'euros en officines publiques et 40,3 millions à l'hôpital, pour un total de 52,7 millions d'euros.

Op het ogenblik dat ik de vraag ontving, had de Hoge Gezondheidsraad zijn advies over meningitis B nog niet herzien. Er zijn dus nog geen bijkomende stappen gezet. Onlangs is wel een eerste pentavalent vaccin van Pfizer goedgekeurd. Pfizer heeft echter om commerciële redenen besloten dat vaccin niet in de EU op de markt te brengen. Een ander pentavalent vaccin van GSK is in ontwikkeling, maar ook dat vaccin wordt nog niet in Europa verkocht.

Ik kom nu tot uw tweede vraag. De Hoge Gezondheidsraad heeft in april 2025 geadviseerd om het twintigvalente pneumokokkenvaccin PCV20 te gebruiken voor de vaccinatie van kinderen. De implementatie daarvan behoort tot de bevoegdheid van de gemeenschappen. Omdat PCV20 een extra dosis vereist, wordt momenteel de logistieke en financiële haalbaarheid onderzocht, onder meer via een kosten- en effectiviteitsanalyse door het KCE. In afwachting daarvan blijft PCV13 een uitstekend vaccin.

Bij kinderen jonger dan twee jaar zijn de cijfers voor invasieve pneumokokkeninfecties laag en stabiel gebleven, wat de uitstekende bescherming door PCV13 aantoont. De recente stijging in de IPD-cijfers betreft vooral oudere leeftijdsgroepen. Voor hen is PCV20 al aanbevolen, maar de vaccinatie-uptake blijft laag, onder meer door beperkte terugbetaling. De Hoge Gezondheidsraad werkt momenteel aan een nieuw advies om de doelgroep voor vaccinatie uit te breiden. Op die basis kunnen eventueel ook de terugbetalingscriteria worden herzien.

Ten derde, de experten van de Hoge Gezondheidsraad raden het meningitis B-vaccin momenteel niet aan in routine. Daarom is het ook niet opgenomen in de vaccinatiekalender. We horen hetzelfde geluid bij de WHO, die routinematige vaccinatie met dat vaccin evenmin aanraadt, evenals het KCE, dat het betreffende vaccin niet als kosteneffectief beschouwt.

Tot slot kom ik tot uw laatste vraag. De World Health Assembly, waarvan wij deel uitmaken, keurde de roadmap in 2020 goed. Volgens de vijf pijlers van het WHO-plan tegen meningitis zijn er zaken die we in België al heel goed doen, zoals een hoge vaccinatiegraad onder kinderen, universele screening van zwangere vrouwen voor streptococcus B, uitstekende surveillance en ook de nodige diagnose- en behandelingscapaciteiten. Daarnaast bestaan er enkele punten met ruimte voor verbetering, zoals het voorzien van een gratis vaccinatie voor adolescenten tegen meningitis ACWY, conform het advies van de Hoge Gezondheidsraad. We zouden ook het aantal kinderartsen en de vaccinatiegraad onder volwassenen voor pneumokokken moeten verhogen, dat laatste door bijvoorbeeld de versterking van het gratis aanbod. Al die beleidslijnen behoren evenwel tot de bevoegdheid van de deelstaten.

Mevrouw De Knop, om te beginnen, ik vind elke individuele mening van een arts, huisarts, zorgverlener of burger heel belangrijk en ik luister daar goed naar. Die zogezegde enquête van Vista Minds vind ik echter belachelijk. Het aantal artsen dat die enquête spontaan heeft ingevuld, 146, vertegenwoordigt 0,0027 % van het totale artsenkorps, op basis van de cijfers van de FOD. Die bevraging is helemaal niet representatief en heeft als enquête, laat staan als wetenschappelijk onderzoek, nul komma nul waarde. Wat daarin gezegd wordt, lijkt mij dan ook schromelijk overdreven.

Ik blijf dus stellen dat we de ereloonsupplementen moeten omkaderen. De artsenorganisaties, maar ook de tandartsenorganisaties en andere, hebben tijd gekregen tot midden 2027 om daarvoor een overlegd en fijnmazig voorstel voor te leggen. De regering zegt wel dat ze dat moeten doen aan de hand van objectieve gegevens en dat ze ervoor moeten zorgen dat we geen inflatie krijgen van de uitgaven en kosten in de gezondheidszorg, of dat nu gaat om uitgaven en kosten ten laste van de ziekteverzekering, dan wel van aanvullende verzekeringen, die uiteindelijk ook door patiënten moeten betaald worden.

Het is belangrijk om dat samen met de hervorming van de nomenclatuur te zien. Zowel bij de tandartsen als bij de artsen is dat aan de orde. Men moet een correcte nomenclatuur hebben als het gaat over supplementen, maar omgekeerd moet men op voorhand wel afgesproken hebben dat die nomenclatuur de spil is van het systeem en dat men met supplementen niet om het even wat kan doen.

Wat betreft de zorgcapaciteit en de wachttijden, huisartsen werken allemaal in ambulante praktijken. Veel huisartsen hebben personeel in dienst, wat ook geld kost. Meer dan 90 % van de huisartsen is geconventioneerd en vraagt geen supplementen. Dat bewijst volgens mij toch dat een praktijkvoering, zelfs met onder andere personeelskosten, perfect kan zonder supplementen.

Het is echt nodig dat we het debat objectiveren. Ik heb nog altijd geen objectief argument gehoord waarom supplementen zo nodig zijn. Nog altijd niet!

De ziekenhuiskoepels hebben mij nota’s gestuurd, waarvan sommige interessant zijn. Daaruit blijkt dat er geen enkele statistische correlatie is tussen de hoogte van de afdrachtpercentages op basis van, enerzijds, honoraria en supplementen en de hoogte van supplementen in ziekenhuizen, en anderzijds, de financiële situatie van de ziekenhuizen of hun omzet. Er is geen enkele correlatie.

Ik zal uitleggen wat ik daarmee bedoel. Beeld u in dat ik een statistiek zou geven over ziektes en geneesmiddelen, over een bepaalde ziekte en een bepaald geneesmiddel. Een aantal zieke mensen neemt dat geneesmiddel in , maar blijft toch ziek. Een aantal zieke mensen neemt dat geneesmiddel niet. Een aantal gezonde mensen neemt dat geneesmiddel, een aantal gezonde mensen neemt dat geneesmiddel niet. Wat zou u nu besluiten over dat geneesmiddel? De conclusie is dat veel mensen het innemen. Maar of het helpt tegen de ziekte, laat staan of het middel noodzakelijk is om de ziekte te bestrijden, daarover weten we niets.

Zo is het helaas ook met supplementen en financiële tekorten in ziekenhuizen. Er is geen enkele correlatie, niets. Men overtuigt mij daarmee niet. Het is echt nodig om de ziekenhuisfinanciering te hervormen, zodat de basisfinanciering volstaat, zodat het niet langer nodig is om afdrachten aan de artsen te vragen. De artsen moeten correcte en zuivere honoraria krijgen. Supplementen moeten echter beperkt worden en dat is ook mijn vaste bedoeling.

Vertrekkende vanuit de huidige overeenkomst voor long covid onderzoeken we momenteel, samen met experts en zorgverleners, de toekomstige zorg na 2026 alsook hoe er een zorgpad kan worden ontwikkeld voor een bredere doelgroep van patiënten met gelijkaardige klachten. Deze zoektocht naar een optimale behandeling is zo veel mogelijk op wetenschappelijk bewijs gebaseerd, maar houdt evengoed rekening met de levenskwaliteit van de patiënt en de bevordering van zijn sociale en professionele integratie.

Eind september heeft mijn administratie een consensusvergadering georganiseerd, met experts, artsen uit de eerste- en de tweedelijn, artsen uit het klinische werkveld en het onderzoekswerkveld en paramedici uit verschillende disciplines, om een consensus te zoeken over de afbakening van deze doelgroep. Met alle input zullen we daarna een ontwerpovereenkomst kunnen ontwikkelen en bespreken met experts, patiënten en andere stakeholders.

Er is op dit ogenblik nog geen datum vastgelegd voor de invoering van die beslisboom. Het RIZIV kan de integratie daarvan bestuderen in het kader van de ontwikkeling van een ondersteuningstool voor voorschrijvers.

Op uw tweede vraag kan ik antwoorden dat een werkgroep POCT van de Technisch Geneeskundige Raad al verschillende keren is bijeengekomen om de invoering van een eerste POCT uit te werken op basis van een implementatierapport van de FOD Volksgezondheid. Er moeten nog een aantal belangrijke vragen rond dit onderwerp worden uitgeklaard, onder andere op juridisch, financieel en organisatorisch vlak. Het is op dit moment niet mogelijk om een tijdschema vast te leggen.

Wat uw derde vraag betreft, kan ik meedelen dat de opleiding van POCT-gebruikers een van de punten is die binnen deze werkgroep worden besproken. Meer informatie is op dit moment niet beschikbaar.

Op uw vierde vraag kan ik antwoorden dat het resultaat van de CRP-test, de overdracht ervan alsook de automatische integratie in het patiëntendossier deel uitmaken van de implementatiestudie die werd uitgevoerd. Het is een van de punten die we op budgettair en logistiek vlak nog moeten bespreken.

Wat uw vijfde vraag betreft, kan ik bevestigen dat het onderhoud van POCT-apparaten uiteraard een prioriteit zal zijn voor de werkgroep om de nauwkeurigheid van de resultaten voor patiënt en arts te garanderen. De verantwoordelijken voor dit onderhoud en de praktische modaliteiten moeten nog worden vastgesteld.

Op uw laatste vraag kan ik meedelen dat het bovengenoemde implementatierapport van de FOD betrekking heeft op het gebruik van CRP-POCT bij acute hoest bij volwassenen. Dat rapport zal waarschijnlijk als basis dienen voor de uitwerking van de invoering van POCT.

Het aanstellen van een sepsiscoördinator is een belangrijke stap om de aanbevelingen van het expertenrapport Be-SNAP om te zetten naar beleid. De vacature voor deze functie werd recentelijk verspreid via de ziekenhuizen. Door voor de taak van sepsiscoördinator een ziekenhuismedewerker vrij te stellen, die we financieren met het budget financiële middelen, versterken we de link tussen het sepsisplan, het beleid, en het terrein, en wordt de bestaande terreinkennis gevaloriseerd.

De sepsiscoördinator zal een sleutelrol vervullen in de implementatie van het sepsisplan. Het takenpakket zal bestaan uit, ten eerste, het vertalen van de aanbevelingen van het Be-SNAP naar concrete beleidsinitiatieven; ten tweede, het coördineren van de uitvoering van het plan, inclusief de opvolging van acties, de organisatie van overlegmomenten en de rapportering; ten derde, het versterken van de samenwerking tussen de federale en de regionale gezondheidsinstanties, ziekenhuizen, wetenschappelijke verenigingen en patiëntenorganisaties om het beleid inzake sepsis te stroomlijnen en af te stemmen met andere beleidsprioriteiten, in het bijzonder het nationaal actieplan tegen AMR One Health en het beleid inzake kwaliteit en patiëntveiligheid. Een belangrijk deel van de aanbevelingen valt trouwens onder de bevoegdheden van de deelstaten, waarbij een goede afstemming essentieel is. Dit onderwerp werd reeds meerdere keren besproken binnen de Risk Management Group, waarin de deelstaten eveneens vertegenwoordigd zijn. Ten vierde en ten laatste bevat het takenpakket de verdere uitrol van sensibiliseringsinitiatieven over sepsis. In de afgelopen maanden werd vanuit de FOD al een eerste beperkte sensibiliseringsactie opgezet, gericht op ziekenhuisdirecties, huisartsen, en spoeddiensten. Die actie vond plaats in aanloop naar de Wereldsepsisdag van 13 september, en had als doel het belang van vroegtijdige herkenning en snelle behandeling van sepsis onder de aandacht te brengen.

Ziedaar de stand van zaken.

Ik kan u verzekeren dat de federale regering zich ten volle bewust is van de crisis die ons gevangeniswezen doormaakt. Binnen de context van de overbevolking en een drastisch personeelstekort staat iedereen zwaar onder druk. Die toestand bemoeilijkt ook aanzienlijk de zorgverlening in onze Belgische gevangenissen.

Verschillende zorgverleners luiden de alarmbel, wat ons tot dringende actie noopt. Het louter overhevelen van bevoegdheden van Justitie naar Volksgezondheid mag geen doel op zich zijn. We moeten streven naar een verbetering van de kwaliteit van de penitentiaire gezondheidszorg. Om die redenen heb ik strikte voorwaarden geformuleerd. Er moeten onder meer voldoende goed uitgeruste en veilige consultatieruimtes worden voorzien. Het patiëntendossier binnen Justitie moet eHealth-compatibel zijn en een vlotte overbrenging naar een ziekenhuis moet gegarandeerd kunnen worden.

Ik vraag uiteraard aan de minister van Justitie om daar samen werk van te maken. Vervolgens zullen we starten met één of twee pilootprojecten. Mijn medewerkers binnen de FOD Volksgezondheid en het RIZIV werken samen met mijn beleidscel het concept en het project uit, inclusief de randvoorwaarden, de governance, de budgetimplicaties en de timing. Ook de overdracht van geneesmiddelen wordt bestudeerd.

Op het niveau van de administraties is er sinds 2022 een constructieve structurele samenwerking gegroeid met het oog op de uitrol van een aantal pilootprojecten, met bijzondere aandacht voor de geestelijke gezondheidszorg voor gedetineerden.

Naast de initiatieven rond drugs en detentie verwijs ik ook graag naar de extra middelen voor het inzetten van een eerstelijns psychologische functie en het uitbreiden van het aanbod van interculturele bemiddeling in detentie. Daarnaast werd studiewerk uitgevoerd door een wetenschappelijk team, samengesteld uit vier universiteiten, en zijn er vormingen ontwikkeld voor het zorgpersoneel in de gevangenissen over stigma en kwetsbaarheid, communicatie en motiverende gespreksvoering, en drugs.

Tot slot wordt een haalbaarheidsstudie uitgevoerd voor het gebruik van de BelRAI Detention Screening Tool in vijf pilootgevangenissen. De resultaten van dat studiewerk zullen verder worden meegenomen met het oog op een meer geïntegreerde aanpak van de penitentiaire gezondheidszorg.

Als we de zorg voor personen in detentie willen versterken en gelijkwaardig willen maken aan die in de vrije samenleving, dan is samenwerking over de bevoegdheidsniveaus heen noodzakelijk. Binnen de interministeriële conferentie Volksgezondheid is daartoe een traject opgestart met alle bevoegde ministers, gericht op betere informatie-uitwisseling, beleidsafstemming en continuïteit van zorg. Dat overleg moet worden voortgezet, met evenwichtige inspanningen van alle partijen. De interkabinettenwerkgroep Forensische Zorg werkt aan een gecoördineerde interfederale aanpak, onder meer via een interfederaal plan.

Mevrouw Gijbels, de erkenning van Europese beroepskwalificaties behoort tot de bevoegdheden van de gemeenschappen. Voor artsen en tandartsen geldt inderdaad dat de beroepskwalificaties automatisch erkend worden op basis van de Europese richtlijn betreffende de erkenning van de beroepskwalificaties, voor zover ze voldoen aan de minimum opleidingseisen.

De gemeenschappen kunnen in geval van gegronde twijfel de bevoegde autoriteiten van een andere lidstaat bevragen over de echtheid van de aangeleverde documenten en de conformiteit van de kwalificatie aan de richtlijn.

Niet-Europese diploma’s moeten door NARIC-Vlaanderen of door de overeenkomstige diensten bevoegd voor gelijkwaardigheden van de Franse of Duitstalige Gemeenschap gelijkwaardig verklaard worden aan een specifieke Belgische graad of diploma. De authenticiteits- en erkenningscontrole gebeurt eveneens op het niveau van de gemeenschappen.

Na de erkenning door de gemeenschappen vraagt de federale overheid aan iedere buitenlandse beoefenaar die een visum wenst te verkrijgen een bewijs van goed professioneel gedrag, een bewijs van goed gedrag en zeden en een bewijs van voldoende taalkennis volgens de geldende wetgeving. Aanvragers die deze drie bewijzen niet kunnen voorleggen, krijgen geen visum toegekend en kunnen het beroep niet uitoefenen zolang ze zich niet in regel hebben gesteld. Voor niet-Europese beoefenaars wordt bovendien voor ieder dossier advies gevraagd aan de federale adviesraad voor het betreffende beroep.

Wat uw tweede vraag betreft, derdelanders met een EU-diploma worden wettelijk gelijkgesteld met Europese burgers die een EU-diploma hebben en ze worden aan dezelfde controles onderworpen. De nationaliteitscontrole gebeurt door de instantie die de aanvraag ontvangt. Indien op basis van nationaliteit en oorsprong van het diploma wordt vastgesteld dat de aanvraag tot de bevoegdheid van een andere instantie behoort, wordt de aanvrager doorverwezen.

In antwoord op uw derde vraag ben ik momenteel niet op de hoogte van eventuele problemen op dit vlak. In ieder geval zijn de gemeenschappen het best geplaatst om dergelijke zaken op te sporen, aangezien ze instaan voor de erkenning van de diploma’s.

Uw vierde vraag dan. Zoals vermeld worden de verschillende controles uitgevoerd alvorens een tandarts – zoals elke andere beoefenaar – in België erkend kan worden en zijn beroep kan uitoefenen. Op het niveau van de gemeenschappen bestaan verschillende mechanismen om de authenticiteit en de minimale opleidingseisen te controleren. Op federaal niveau wordt nagegaan of de beoefenaar in het land van oorsprong gemachtigd is om het beroep uit te oefenen en of hij geen voorafgaande sancties of veroordelingen heeft opgelopen. Op elk moment van de procedure bestaat de mogelijkheid om tussen te komen en hetzij de erkenning, hetzij het visum te weigeren.

Het project Spoed op Afspraak biedt snelle en gerichte zorg aan patiënten met klachten die niet levensbedreigend zijn, maar waarvoor medische hulp binnen een redelijke termijn nodig is.

De eerste resultaten lijken bemoedigend. De wachttijden zijn aanzienlijk verminderd, de patiëntentevredenheid is hoog en de medische teams kunnen zich beter concentreren op ernstige gevallen.

Als deze resultaten bevestigd worden, zou dit een interessante mogelijkheid zijn om de druk op de traditionele spoeddiensten te verminderen, zonder de kwaliteit van de zorg in gevaar te brengen.

Dit past ook binnen onze bredere ambitie om de onvoorziene zorg te hervormen door de eerstelijnszorg te versterken en de triage van patiënten te verbeteren.

Er is een goede afstemming met de huisartsgeneeskunde nodig om onbedoelde verschuiving van zorg van de eerstelijnszorg naar de tweedelijnszorg te voorkomen. In de hervorming van de wachtposten willen we dat er verplichte samenwerkingsafspraken komen tussen de wachtposten en de spoeddiensten. Dit wordt momenteel uitgewerkt met vertegenwoordigers van zowel huisartsen als urgentieartsen.

Ik wil wel benadrukken dat het nog steeds om een proefproject gaat, dat beperkt is in tijd en ruimte. Voordat een landelijke uitrol wordt overwogen, zal een grondige evaluatie worden uitgevoerd, in samenwerking met zorgverleners, ziekenfondsen en de bevoegde regionale autoriteiten. We moeten eerst de impact op het hele zorgsysteem meten, inclusief huisartsen, wachtdiensten en kwetsbare patiënten.

Avant de nous positionner sur les mesures fixées dans le nouveau code de la publicité de Fevia, Comeos, UBA, il est important d'évaluer l'impact qu'elles auront ou n'auront pas sur nos environnements alimentaires. En clair, est-ce que l'exposition à des publicités pour les aliments identifiés par le code, comme les sodas produits à base de chocolat, confiserie et glace, va diminuer à partir de janvier 2026? Ne verra-t-on pas plus de publicités pour ces aliments autour des écoles à moins de 150 mètres, etc.? Si nous ne constatons pas d'évolution positive notable dans les années à venir, que ce soit au niveau de la publicité sur les réseaux sociaux, dans les espaces urbains et à la télévision, il va sans dire que nous devrons tirer nos conclusions de cette autorégulation et discuter de la manière dont nous pouvons améliorer l'environnement alimentaire à un autre niveau.

Nous étudions actuellement les possibilités visant à augmenter la transparence nutritionnelle au niveau de la publicité alimentaire pour les consommateurs.

Mijnheer De Smet, mevrouw Bury, ik zal een gezamenlijk antwoord geven op de verschillende vragen.

De terechte bekommernissen van personen met multiple sclerose en van de verenigingen die hen vertegenwoordigen tonen de nood aan een zorgvuldige beoordeling van een mogelijke uitbreiding van het recht om vergeten te worden op medisch en verzekeringstechnisch vlak.

Actuellement, le KCE prépare une étude sur le droit à l’oubli dans le cancer de la thyroïde. Il est prévu qu’après cette étude, les études sur les deux premiers thèmes prioritaires (le mélanome de type 1 et le VIH) soient lancées, en fonction du temps nécessaire à chaque étude.

La sclérose en plaques est actuellement classée huitième dans le programme de travail du KCE dans le domaine du droit à l’oubli. Ce classement a été établi sur la base de critères de sélection bien définis, tels que la pertinence, la magnitude du problème de santé et la faisabilité.

Zoals bepaald in de wet van 4 april 2019 en de wet van 30 oktober 2022 streeft het KCE ernaar om voorstellen te formuleren die gebaseerd zijn op de beschikbare wetenschappelijke gegevens en die objectief en redelijk gerechtvaardigd zijn vanuit medisch en verzekeringstechnisch oogpunt.

Om dergelijke wetenschappelijke studies te kunnen uitvoeren, moet echter de nodige tijd worden uitgetrokken om de juiste methodologie te bepalen, gegevens te verzamelen, literatuur te raadplegen en indien nodig externe of internationale samenwerking op te zetten, bijvoorbeeld in het kader van het ontbreken van Belgische registers, enzovoort.

Het is duidelijk dat het KCE binnen de grenzen van de personeelsmiddelen waarover het voor die opdracht beschikt, ernaar streeft om de studies zo snel mogelijk uit te voeren, zodat de resultaten zo snel mogelijk beschikbaar zijn.

Par ailleurs, une étude a été inscrite au programme annuel du KCE, afin de proposer une approche pour les maladies chroniques pour lesquelles il semble difficile d'appliquer correctement le droit à l'oubli existant, comme défini dans la loi. Cette loi stipule qu'il est déterminé dans une grille de référence après quel délai et suivant quelles modalités l'entreprise d'assurance ne peut, d'une part, imputer une surprime, ni prévoir une exclusion ou refuser de conclure le contrat en raison de cette affection et peut, d'autre part, imputer une surprime en raison de cette affection. La loi détermine également le niveau auquel cette surprime est justifiée au regard de la technique médicale et assurancielle.

De ethische en economische aspecten van het recht om vergeten te worden voor chronisch zieken zullen eveneens onderzocht worden teneinde de mogelijke beleidskeuzes inzake solidariteit binnen de verzekeringssector te verduidelijken. Rekening houdend met de planning van de andere KCE-studies is de start van dat onderzoek nu gepland voor begin 2026.

La firme pharmaceutique Vertex a introduit en 2024 une demande de remboursement pour la spécialité Casgevy destinée aux enfants atteints de drépanocytose auprès de la Commission de remboursement des médicaments (CRM).

Ce dossier s'est malheureusement soldé par une décision négative suite à l'absence d'accord dans le cadre de la négociation qui s'est déroulée en vue de la conclusion d'une convention.

La firme a récemment participé à une réunion de pré-soumission au sein du bureau de la CRM, au cours de laquelle elle s'est montrée disposée à soumettre une deuxième demande de remboursement pour la spécialité Casgevy.

Nous ignorons à ce jour si une deuxième procédure de remboursement permettra d'obtenir une admission au remboursement de cette spécialité en Belgique.

En dehors de la spécialité Casgevy, l'arrivée d'aucune autre spécialité n'est actuellement prévue dans le cadre du traitement de la drépanocytose. Selon les informations dont je dispose, la thérapie génique est encore à un stade de développement précoce et nécessite encore du temps avant d'être une option thérapeutique dans cette pathologie.

S'agissant de votre deuxième question, étant donné que le remboursement des médicaments relève de la compétence fédérale, ce dossier n'a pas encore été examiné par la Conférence interministérielle Santé publique.

Mijnheer Bertels, mevrouw Gijbels, binnen de interministeriële conferentie (IMC) Volksgezondheid is afgesproken dat een onafhankelijke groep experts een voorstel uitwerkt voor de hervorming van het ziekenhuislandschap. Normaal gesproken krijgen we dat voorstel voor het einde van dit jaar en het thema van de ziekenhuisnetwerken is daar onlosmakelijk mee verbonden. In die zin komt uw vraag dus net wat te vroeg. Ik wil niet graag een voorafname doen op dat rapport.

Het is evenwel geen geheim dat heel wat stemmen in de sector aangeven dat de huidige locoregionale ziekenhuisnetwerken hun doel niet hebben bereikt. De studie van UGent geeft ons daarover een scherpe analyse, al moet ook gezegd worden dat sommige netwerken toch tot mooie samenwerking hebben geleid en dat het ziekenhuis hen heeft doen nadenken over hun toekomstige rol in het landschap.

Het is voor mij belangrijk dat in de hervorming het kind niet met het badwater wordt weggegooid. Ik bedoel daarmee het volgende: het is niet omdat het wettelijk instrument niet voldoet dat ook de beoogde doelstellingen moeten worden vergeten. Er is nog altijd een grote nood aan de rationalisatie van het aanbod en een gestructureerde samenwerking tussen ziekenhuizen, met als doel een zo hoog mogelijke kwaliteit van zorg op een zo efficiënt mogelijke manier te kunnen blijven garanderen, ten behoeve van de bevolking.

Onnodig te herhalen dat er een tekort aan zorgpersoneel is, waardoor het moeilijk is om in voldoende zorgpersoneel te voorzien om dag en nacht een correcte bestaffing te hebben in elke ziekenhuisdienst, op elke site die vandaag bestaat.

De fragmentatie van ziekenhuisdiensten werkt bovendien ook de fragmentatie van expertise in de hand. Samenwerkingen en synergieën moeten leiden tot efficiëntiewinsten.

Ik kijk dus uit naar dat verslag van de expertengroep. De complexiteit van het ziekenhuis en de ziekenhuishervorming is dat alles aan alles hangt. De ziekenhuisfinanciering hervormen zonder het landschap aan te pakken, heeft eigenlijk op termijn geen zin. De ziekenhuisfinanciering moet juist de prikkels geven om tot een gewenst landschap te komen. We moeten echter ook nadenken over wat het gewenste landschap is.

Ik heb vandaag nog geen exacte tijdslijn, want de maatregelen zelf zijn eigenlijk nog niet besproken. Ik kan u wel meedelen dat de hervormingen van de financiering en het landschap eigenlijk parallel zouden moeten lopen. Het is mijn ambitie om de hervorming uit te rollen tegen het einde van de legislatuur. Een landschap veranderen vraagt natuurlijk heel veel tijd, maar als de deelstaten het beleid inzake infrastructuursubsidies tijdig willen kunnen bijsturen in het licht van een nieuwe visie op het landschap, dan moet men ook niet te lang wachten om die visie scherp te stellen.

Tout d'abord, en ce qui concerne la répartition des compétences, le rôle de ces centres concerne l'élaboration des modèles de convention – convention de coordination, convention de maîtrise de stage et convention de formation – ainsi que le contrôle de leur exécution. Ils n'ont aucune compétence en matière d'agrément des maîtres de stage. Cet agrément relève exclusivement du Conseil supérieur de la santé, qui propose les critères, analyse les demandes individuelles et rend les avis motivés.

En outre, les retards dans la validation des stages sont imputables à plusieurs facteurs organisationnels. J'ai demandé que l'on simplifie et accélère les procédures avec les centres de coordination et les universités afin d'éviter des validations de dernière minute. Néanmoins, vous pouvez toujours me transmettre ces doléances, je veillerai à ce qu'elles soient examinées.

En matière de financement, l'INAMI effectue les paiements suivants au CCFFMG. Sur une base annuelle, un montant forfaitaire est versé pour chaque candidat médecin généraliste ayant conclu une convention de coordination avec le centre. Pour l'année académique 2025-2026, le montant est de 39 301,56 euros par candidat. Ce montant sert à financer l'indemnité de formation que le CCFFMG a accordée à chaque médecin généraliste en formation. Depuis l'an dernier, un montant additionnel de 1 700 000 euros est octroyé pour des mesures de soutien, notamment pour des candidats médecins généralistes en formation dans les zones à faible densité médicale. L'utilisation de ce montant annuel est approuvée chaque année par le conseil d'administration du centre de coordination.

Enfin, les questions relatives aux audits indépendants, à la gouvernance interne, à l'autonomie décisionnelle ou encore à l'évaluation qualitative ou quantitative des projets pédagogiques nécessitent une analyse détaillée. Je vous invite à les introduire par voie de questions écrites afin que je puisse vous fournir une réponse complète et documentée.

Peut-être pourriez-vous me poser une question écrite pour obtenir tous les détails. Ce sera sans doute plus aisé. La présidente : Pour recevoir l'ensemble des tableaux, sûrement.

Madame Dedonder, en ce qui concerne les définitions, j'ai demandé un avis conjoint au Conseil fédéral de l'aide médicale urgente (CFAMU) et au Conseil fédéral des é tablissements hospitaliers (CFEH), avec une attention particulière pour les hôpitaux et les soins préhospitaliers.

Le CFAMU a entretemps rendu son avis et l'a transmis au CFEH. L'avis du CFAMU plaide pour une définition juridique à deux volets de l’agression, qui reconnaît à la fois des critères objectifs et la perception subjective du prestataire de soins. Cette approche s'inscrit dans la législation sur le bien-être et offre un cadre solide pour l'enregistrement et le suivi. Par ailleurs, un système fédéral centralisé d'enregistrement des incidents d'agression est en cours de développement.

L'avis politique du CFAMU du 24 juillet 2025 reconnaît la diversité des profils de sécurité au sein des hôpitaux et des soins préhospitaliers. Des agents de gardiennage privé au personnel formé en interne, cette diversité s'accompagne de différences en matière de compétences, d'obligations légales et de rémunération, ce qui complique la cohérence de la politique de sécurité.

Bien qu'il n'y ait pas de proposition explicite de révision des statuts, il est souligné que les établissements des soins ont besoin d'un soutien structurel pour élaborer une politique cohérente en matière d'agressions. Cela inclut notamment des directives, des formations, un suivi post-incident et une collaboration avec des partenaires spécialisés. En cette période de contraintes budgétaires, il s'agit avant tout de mieux utiliser les moyens existants, et ce n'est qu'en second lieu qu'il convient d'examiner si des ressources supplémentaires sont nécessaires.

S'agissant d'une adaptation du Code pénal, je me dois de dire que, sous la Vivaldi, nous avons pris l'initiative de considérer une agression contre un membre du personnel soignant comme une circonstance aggravante. Il me semble que cette question est réglée, en principe en tout cas. Si des questions demeurent, vous pourriez interroger ma collègue, la ministre de la Justice.

Plus généralement, vous m'avez demandé s'il ne faudrait pas concevoir un plan global face à l'agressivité contre le personnel soignant. Je suis d'accord. En attendant les réponses sur les questions de définition, d'enregistrement, etc., je pense qu’il faut, par exemple, développer une démarche à ce sujet avec les partenaires sociaux du secteur des soins. Je crois en effet que tant le monde syndical que les employeurs sont fortement concernés par cette problématique.

Je crois que cela a été réglé par l'introduction d'un article 410 bis qui prévoit cette condition aggravante.

Vous savez certainement que j'ai mis en œuvre une réforme de l'art infirmier afin de répondre de façon structurelle à la pénurie de praticiens dans ce domaine.

Cette réforme s'est concrétisée par la création de deux nouvelles fonctions: l'assistant en soins infirmiers et l'infirmier de pratique avancée. Ces fonctions ont pour objectif d'élargir les perspectives de carrière et de renforcer l'attractivité des professions. Une révision des prestations techniques et des actes confiés a également été réalisée, accompagnée d'une actualisation de la définition de l'art infirmier.

En parallèle, les législations relatives aux aidants qualifiés aux activités de la vie quotidienne ont été mises en œuvre, ce qui a permis d'élargir les possibilités de délégation pour les infirmiers responsables des soins généraux.

Les prochaines étapes consisteront en la rédaction des arrêtés d'exécution relatifs à l'équipe de soins structurés.

Dans le cadre budgétaire actuel, nous avons effectivement déjà entamé les premiers échanges exploratoires avec les partenaires sociaux.

Je tiens à confirmer que je m'engage à dégager les moyens nécessaires pour aboutir à un accord social au cours de cette législature. Un tel accord doit néanmoins se fonder sur la réalité du terrain. Nous devons nous attaquer aux véritables problèmes auxquels les professionnels du soin sont confrontés chaque jour.

J'insiste toutefois sur le fait que, parallèlement à cet accord social, nous pouvons déjà progresser. Certaines mesures peuvent être mises en place de manière budgétairement neutre, par exemple en simplifiant les charges administratives. Je souhaite coopérer avec les partenaires pour les concrétiser rapidement.

Bij de medische expertises van Medex voor arbeidsongevallen en beroepsziekten formuleert de geneesheer-expert uitsluitend medische conclusies; hij of zij neemt geen beslissingen. De bevoegde overheid, de publieke werkgever, beslist zelf over eventuele vergoedingen. Die scheiding waarborgt de onafhankelijkheid van de medische expertise.

Expertises kunnen worden gesuperviseerd door een seniorarts op vraag van de expert, de supervisor of het management, onder andere tijdens de opleiding. Die supervisies versterken de kwaliteit en onafhankelijkheid van de onderzoeken. Alle Medex-expertises zijn onafhankelijk. Medische experts staan onder geen invloed van derden en hoeven geen rekening te houden met opmerkingen van artsen die de belangen van het personeel verdedigen.

Alle experts ondertekenen het medisch kwaliteitscharter, waarin staat dat ze opdrachten weigeren die tot een belangenconflict kunnen leiden. Dat charter en de samenwerkingsovereenkomst verwijzen naar de code van medische deontologie, namelijk artikelen 36 en 43. Medex neemt die maatregelen om juridische lacunes in de regelgeving op te vangen en grijpt indien nodig rechtstreeks in bij mogelijke belangenconflicten. Ambtenaren of slachtoffers kunnen zich laten bijstaan door een persoon naar keuze, zoals bepaald in artikel 2, § 2, van de wet van 12 mei 2024. Tot slot, onderschrijven alle medewerkers van de FOD, inclusief de experts, de waarden van integriteit en onpartijdigheid.

Ik kom nu tot uw tweede vraag. Bij Medex volgt het medisch dossier de patiënt. Alle medische bevindingen worden daarin opgenomen, zodat elke verantwoordelijke arts de volledige historiek kan raadplegen. Dit garandeert volledige transparantie.

Voor de opvolging geeft Medex in principe de voorkeur aan eenzelfde medische expert om continuïteit en een goede kennis van de patiënt te verzekeren. Bij langdurige of complexe dossiers wordt een rotatiesysteem toegepast. Zo evalueert de arts die bijvoorbeeld een maand verminderde prestaties toekent zelf de effecten van de geleidelijke werkhervatting.

Binnen het MEFA, het Medisch Expertisecentrum voor Arbeidsgeschiktheid, wordt wel bij elke stap een andere arts ingeschakeld, in eerste aanleg bij facultatieve supervisie in beroep en bij de arbeidsrechtelijke procedure. Dat waarborgt de onpartijdigheid van de uiteindelijke beslissing.

Bij Medex is het medisch verslag gestandaardiseerd om uniforme conclusies te garanderen. Artsen in opleiding worden begeleid door een referentiearts en worden nauw opgevolgd, zodat ze volgens de richtlijnen van Medex werken. De supervisie van dossiers draagt bij aan de kwaliteit en samenhang van evaluaties. Voor een tijdige opvolging plant het secretariaat de medische afspraken in de agenda’s van de artsen, rekening houdend met prioriteiten en beschikbaarheden. De artsen voeren hun expertises uit op basis van de aard en ernst van de pathologie, waardoor strikte normen niet mogelijk zijn. Maandelijks analyseert Medex een rapportering van uitgevoerde en nog te plannen prestaties om actiepunten te bepalen en waar nodig bij te sturen.

Ondertussen ben ik aanbeland bij uw vierde vraag. Hoewel herhaalde medische afspraken kunnen bijdragen aan psychosociale belasting, ervaren patiënten vooral moeilijkheden door de complexiteit van de administratieve en juridische procedures die Medex verplicht is te volgen. Bij arbeidsongevallen kan een dossier zelden bij de eerste afspraak worden geconsolideerd. Genezing vergt tijd en er zijn vaak meerdere opvolgconsultaties nodig tot de gezondheidstoestand is gestabiliseerd. Er moet dus een evenwicht zijn tussen snel plannen en voldoende wachten. Bij beroepsziekten wordt de meerderheid van de dossiers wel na de eerste expertise afgesloten.

Het MEFA beoordeelt de arbeidsgeschiktheid op basis van resterende capaciteiten. Het is medisch en juridisch normaal dat ambtenaren met langdurige ziekte meerdere herbeoordelingen krijgen, zodat de evolutie van de gezondheidstoestand kan worden ingeschat vooraleer er eventueel een definitieve ongeschiktheid en medisch pensioen wordt vastgesteld. De rotatie maakt het dus mogelijk om langdurige of complexe dossiers correct af te sluiten.

Wat uw vijfde vraag betreft, Fedris oefent toezicht uit op de naleving van de arbeidsongevallen- en beroepsziektenwetgeving in de publieke sector. Medex heeft daarvoor tientallen keren toegang verleend tot dossiers en medische conclusies in de voorbije jaren. Die controles resulteren meestal in adviezen of aanbevelingen die met de medische experts worden gedeeld.

Medex heeft bovendien herhaaldelijk advies gevraagd aan de Orde om de aanpak en richtlijnen bij te sturen. Voor de evaluatie van resterende capaciteiten is overleg geweest met het RIZIV, zodat expertises op vergelijkbare wijze worden uitgevoerd. De vragenlijst voor statutair personeel is bijvoorbeeld vergelijkbaar met de lijst ontwikkeld door de KU Leuven in opdracht van het RIZIV.

Ten slotte neemt Medex deel aan een werkgroep van het Nationaal College voor Socialeverzekeringsgeneeskunde inzake arbeidsongeschiktheid met als doel een uniforme benadering van arbeidsongeschiktheid, met name van pathologie tot herstel en terugkeer naar werk.

In 2022 voerden de inspectiediensten van het FAGG een eerste onderzoek naar het product DroomSap. Het ging toen om de invoer van het product. In 2023 werd opnieuw een vaststelling gedaan van een kleine hoeveelheid DroomSap bij een particulier. Beide dossiers werden afgesloten met een waarschuwing. Naar aanleiding van de huidige melding werd een nieuw onderzoek opgestart.

Dan uw tweede vraag. De firma Dromenwinkel bvba is gevestigd in Tsjechië. Er lijkt een link te zijn met Nederland. Er werd bijkomende informatie opgevraagd bij de Nederlandse autoriteiten. In een later stadium zal mogelijk ook contact worden opgenomen met de Tsjechische overheid. De website www.dromenwinkel.com werd overgemaakt aan de inspectiediensten van de FOD Economie teneinde die te laten blokkeren. Er werd tevens een advies omtrent het statuut van DroomSap voorgelegd aan de borderlinecommissie.

Wat uw derde vraag betreft, is er tot op heden geen Belgische betrokkenheid vastgesteld in het dossier. Voorlopige maatregelen inzake etikettering of gezondheidsclaims kunnen dus niet worden genomen. Aangezien de inspectiediensten van het FAGG nog niet de mogelijkheid hebben om Belgische gebruikers te waarschuwen voor een bepaalde website via het Belgian Anti-Phishing Shield (BAPS), werd de website overgemaakt aan de FOD Economie om die te laten blokkeren. De mogelijkheid om gebruik te maken van het BAPS wordt wel uitgewerkt.

Madame la présidente, je propose que ce soit la dernière question pour aujourd'hui. La présidente : Très bien. La question n° 56009764C de M. Bayet est transformée en question écrite.

De nationale uitrol van care sets vordert geleidelijk volgens de vastgestelde prioriteiten en tandheelkunde is een van de domeinen die in de komende fase zullen worden geïntegreerd.

Op dit moment zijn er vier goedgekeurde care sets: allergie-intolerantie, vaccinatie, medicatie en het verwijsvoorschrift verpleging. De nationale care sets zijn transversaal ontworpen zodat ze herbruikbaar zijn voor de verschillende disciplines binnen de gecoördineerde wet betreffende de uitvoering van de gezondheidszorgberoepen. Niet elk domein heeft een specifieke care set nodig. Concreet betekent dit dat dezelfde care set in verschillende gevallen kan worden gebruikt, afhankelijk van de klinische situatie.

Voor tandheelkundige zorg kunnen diverse bestaande of in analyse zijnde care sets worden ingezet, zoals de care set 'document' voor het delen van röntgenfoto’s en de care sets 'problem' en 'observation' voor toegang tot anatomopathologische resultaten en biopten of andere relevante klinische elementen.

Slachtofferidentificatie, zowel in het kader van rampen als van misdrijven, behoort tot de taken van de politiediensten en de gerechtelijke diensten. Zodra tandheelkundige gegevens centraal beschikbaar zijn, kan het gerecht bevelen om die over te maken teneinde slachtofferidentificatie te faciliteren. Ik merk daarbij op dat de AVG (Algemene Verordening Gegevensbescherming) niet van toepassing is op overleden personen, wat de regels omtrent overdracht van identificatiegegevens versoepelt. Voor verdere informatie verwijs ik naar mijn collega’s van Justitie en Binnenlandse Zaken.